تأثیر روش های مختلف خاکورزی بر خواص فیزیکی خاک و عملکرد آفتابگردان روغنی در شرایط آبی

به منظور بررسی تأثیر روش های مختلف خاکورزی بر خصوصیات فیزیکی خاک و عملکرد آفتابگردان روغنی رقم آرماویرسکی آزمایشی در قالب استریپ فاکتوریل با فاکتور A، زیرشکن زنی و عدم زیر شکن زنی در دو سطح به صورت نواری، فاکتور B نوع وسیله خاکورزی در دو سطح (گاوآهن برگردان دار یا قلمی) و فاکتور C عمق شخم در دو سطح به صورت نواری (15-10 و 25-20 سانتی متر) به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک کامل تصادفی با عملیات ثانویه یکسان (یک مرتبه استفاده از دیسک تندوم و ماله) با 4 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی میاندوآب با بافت خاک سیلت لوم به اجرا در آمد. نتایج تجزیه واریانس ساده در سال دو ماجرای طرح نشان داد که تأثیر زیرشکن زنی بر عملکرد آفتابگردان معنی دار نبوده است و استفاده از زیرشکن یا عدم اربرد آن به ترتیب عملکردهایی برابر 3/85 و 3/51 تن در هکتار داشته اند. نوع وسیله خاکورز در سطح احتمال 5% معنی دار بود و خاکورزی با گاوآهن برگردان دار و قلمی به ترتیب عملکردهایی برابر 4/02 و 3/36 تن در هکتار داشته اند. تأثیر عمق خاکورزی نسبت به عملکرد در صورت کاربرد گاوآهن برگردان دار و قلمی در سطح احتمال 5% معنی دار بوده است به نحوی که در عمق شخم برابر 15-10 و 25-20 سانتی م تر عملکرد معادل 3/40 و 3/96 تن در هکتار بدست آمد. تأثیر روش های خاکورزی بر وزن مخصوص ظاهری معنی دار نبود اما تأثیر شخم در سطح احتمال 1% معنی دار شد. مقاومت نفوذی خاک در روش های مختلف خاکورزی با افزایش عمق افزایش یافت. همچنین کاربرد زیرشکن مقادیر مقاومت نفوذی خاک را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، عمق شخم ، عملکرد ، اجزای عملکرد