چگونگی بکارگیری اصول پدافند غیر عامل در طراحی های معماری

امروزه با پیشرفت های صورت گرفته در فناوری تسلیحات و تجهیزات نظامی، مناطق مسکونی شهری بیشتر در معرض خطر تهاجم قرار گرفته است. از مهم ترین عوامل افزایش دهنده تلفات انسانی در حملات نظامی به مناطق شهری، معماری غیراستاندارد و غیر منطبق مساکن با اصولی همچون مکان گزینی و جانمایی بهینه ساختمان، پراکندگی مناسب بنا، رعایت اصول اختفاء و استتار و فریب، درجه مرمت پذیری بالایساختمان و معماری داخلی ساختمان در ارتباط با پدافند غیر عامل است، از این رو شناخت اصول پدافند غیرعامل و تطابق اصول معماری با آن باعث می گردد که اماکن ما در حملات احتمالی دشمن از آسیب پذیری کمتری برخوردار بوده و از ایجاد فجایع جبران ناپذیر جلوگیری نمود و به طبع آن از به هدر رفتن منابع انسانی و اقتصادی جلوگیری نمود. امروزه می توان با بکارگیری اقدامات موثر و کاربردی و حتی الامکان کمهزینه و چندمنظوره در مرحله قبل از بحران، به میزان زیادی از شدت و گستردگی خسارات و تلفات ناشی از خطرات )نظامی و غیرنظامی – طبیعی( کاست. از مهمترین این اقدامات، استفاده از اصول پدافند غیرعامل به عنوان راه حلی جهت کاهش خطر پذیری در برابر خطرات مختلف و افزایش کارایی هنگام روبه رو شدن با خطر است که باید در سطوح مختلف برنامه ریزی و از جنبه های مختلف منطقه ای و معماری مورد توجه قرار گیرد. معماری به عنوان یک واسطه، قدرت دفاعی را بالا می برد و باعث بقای انسان میگردد. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی – به دنبال بررسی چگونگی بکارگیری از اصول پدافند غیرعامل در طراحی های معماری است که نتایج کلی آن در راستای ایجاد شهر ایمن، شهر قدرت و شهر بازدارنده است. نتایج حاکی از آن است که تعیین طرح هندسی بنا، موقعیت بازشوها، نحوه دسترسی و پیش بینی فضاهای امن به عنوان فضای چند عملکردی برای هر ساختمان در زمان صلح و جنگ از جمله مولفه های بهینه معماری ساختمان و معماری بومی از منظر پدافند غیرعامل است.

کلیدواژه ها:

پدافند غیرعامل ، معماری ساختمان ، طراحی شهری ، سازماندهی ، معماری مسکونی