تبیین حجاب های سلوکی از نگاه متون عرفان اسلامی

حجابهای سلوکی، یکی از اصطلاحات متداول در علم عرفان عملی است. حجابهای سلوکی، موانع درونی هستند که بر نفس، قلب یا روح سالکان چیره شده و ایشان را در مراتب مختلف قوس صعود،از قرب و جمال الهی محروم میسازند. منشا پدید آمدن حجابهای سلوکی، از درک ناصحیح آدمی از خود، هستی و خدا، سرچشمه میگیرد. آدمی در این جایگاه، هستی را مشرکانه تفسیر نموده،و از وجود سعی حقتعالی غافل میشود. حجابهای سلوکی، همچنین برای سالکان مجاهد، در حکم گذرگاه هایی برای ارتقای معنوی در قوس صعودند، که از آنها در متون عرفانی به مقامات و منازل تعبیر شده است. حجابهای سلوکیبه دو قسم حجابهای ظلمانی و نورانی، تقسیم میشوند که لاوی، دارای وجه غلظت، نفسانتی و توجه به عالم ناسو ت، و دومی، دارایوجه رقت، لطافت و شیفتگی به اسماء و صفات الهی است.

کلیدواژه ها:

حجاب ، حجاب سلوکی ، عرفان اسلامی ، عرفان عملی ، حجاب ظلمانی ، حجاب نورانی