اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر توانمندی اجتماعی و ناگویی هیجانی دانش آموزان پسر مرزی

فقدان مهارت ها و توانایی های عاطفی، روانی و اجتماعی افراد را در مواجهه با مسائل و مشکلات، آسیب پذیر کرده و آنها را در معرض انواع اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری قرار می دهد.این تحول، فعالیت علاقه مندان به کاربرد روانشناسی در زندگی روزمره با هدف ارتقای بهداشت روانی جامعه را در ایران وارد مرحله جدیدی ساخت. با توجه به هدف اصلی تحقیق که هدف آن بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر توانمندی های اجتماعی و ناگویی هیجانی دانش آموزان پسر مرزی دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان است ازروش شبه تجربی استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر مرزی مقاطع تحصیلی دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان (تعداد کل 74 نفر می باشند) در سال 1397-1396 است. با توجه به نمونه گیری خوشه ای تصادفی تعداد 40 نفر به عنوان نمونه آماری در دو گروه آزمایش و گواه انتخاب می شوند. ابزارمورد استفاده برای گردآوری اطلاعات مربوط به متغیر ها از پرسشنامه توانمندی اجتماعی( 32 سوالی- کویین دام ، 2004 )، ناگویی هیجانی( 20 سئوالی، بگبی، پارکر و تایلر ، 1994 ) و مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون( 55 سوال والد و 5 سوال معلم )) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد نتایج نشان داد: آموزش مهارت های اجتماعی بر توانمندی اجتماعی دانش آموزان مرزی (پسر) دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان تاثیر دارد.آموزش مهارت های اجتماعی بر ناگویی هیجانی دانش آموزان مرزی (پسر) دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان تاثیر دارد.نتایج این تحقیق نشان داد :آموزش مهارت های اجتماعی در شکل دادن هویت کودکان و مسئولیت پذیری آنان نقش دارد.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، مهارت های اجتماعی ، توانمندی های اجتماعی ، دانش آموزان مرزی