بررسی مبانی فلسفی هگل و دلالت های تربیتی مبتنی برآن

هگل از زمره فیلسوفانی است که در فلسفه ی تعلیم وتربیت تاثیر فراوانی داشته است.دراین مقاله سعی شده است که با بررسی مبانی فلسفی این فیلسوف بزرگ دلالت های تربیتی او استخراج گردد. درباب هستی شناختی از نظرگاه هگل،وجودمحض،درمرتبه ای که به نحو بی واسطه،نامتعین است، فقط باخودمساوی است.امرنامتعین محض درواقع خلا کامل است واندیشه درآن راه ندارد.بنابراین این وجودنامتعین بی واسطه درحقیقت همان عدم است. به نظر هگل مفهوم عدم محض در نظام های فکری مردم شرق مطرح بوده است.درباب انسان شناختی هگل عقیده داردکه ماهیت تاریخ، ماهیت انسان است و ماهیت انسان،آزادی است و آزادی حقیقی، نیازمند خودآگاهی است.درمعرفت شناسی هگل عین و ذهن یکی است و دیواری میان این دو وجودندارد.هم چنین در بحث دلالت های تربیتی چنین استنباط می شود هدف تربیت رساندن افرادبه وضعیت مستقل وجودی خویش است.مواددرسی تدوین شده توسط هگل شامل مقدمات فلسفه،پدیدار شناسی روح(خودآگاهی و تعقل)،منطق و مفاهیم برگرفته شده ازآنهاست.اصول و روش های تدریس موردنظرهگل نیز برگرفته ازاین اصل است که انسان نه میتواند در خلا تفکرکند و نه دریافت صرف معلومات نتیجه بخش است؛ به همین دلیل بهتراست که درتربیت کودکان، اندیشه های فلسفی با مهارت های فلسفی تلفیق شود.

کلیدواژه ها:

هگل ، تربیت ، مواددرسی