پیش بینی وابستگی به فضای مجازی بر اساس بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان ازنا

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی وابستگی به فضای مجازی بر اساس بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی در دانش آموزان شهر ازنا بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه درشهر ازنا که در سال 99-1398 مشغول به تحصیل که تعداد آنان500 نفر بودند. در این پژوهش از سه ابزار پرسشنامه ریف((1980 ،پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (IAT) ،پرسشنامه احساس تنهایی UCLA (نسخه سوم) استفاده شد . برای انتخاب نمونه و حجم نمونه ابتدا پرسشنامه اعتیاد به اینترنت درکلیه مدارس پخش گردید و از بین دانش آموزانی که در پرسشنامه اعتیاد به اینترنت بالایی گرفتن بصورت در دسترس از بین افراد دارای اعتیاد به اینترنت مشخص گردید با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه تعداد135 نفر انتخاب شد. برای آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss-20 و روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که بین فضای مجازی و بهزیستی روانشناختی رابطه منفی و معنادار و همچنین بین احساس تنهایی و وابستگی به فضای مجازی معناداری وجود دارد که فرضیه های تحقیق تایید شد. میتوان بیان کرد وابستگی به فضای مجازی در کاهش بهزیستی روانشناختی و افزایش احساس تنهایی رابطه بسزایی دارد.

کلیدواژه ها:

وابستگی به فضای مجازی ، بهزیستی روانشناختی ، احساس تنهایی