تاثیر لیگاندهای آلی و معدنی (هیستیدین و کلسیم) بر برخی شاخصهای رشد در سه رقم گوجه فرنگی تحت تنش نیکل (فرمول در متن اصلی مقاله) در محیط هیدروپونیک

در تحقیق انجام شده، تاثیر دو لیگاند کلسیم و -L هیستیدین بر شاخصهای رشد سه رقم گوجهفرنگی (شامل 3 ،Cal-jN EarlyUrbanaY و PetoearlyCH ) تحت تیمارهای نیکل، در محیط هیدروپونیک مطالعه گردید. تیمارها حاوی 300 میکرومولار کلریدکلسیم، 300 میکرومولار هیستیدین و 150 و 300 میکرومولار سولفاتنیکل II بودند. پارامترهای رشد شامل رشد طولی و وزن تر در ریشه و ساقه، محتوای نسبی آب برگ RWC و درصد نشت یونی برگ بودند. نتایج نشان داد که تیمار 300 میکرومولار نیکل موجب کاهش رشد طولی ساقه در هر سه رقم گردید و کاربرد لیگاندها بطور جداگانه و توام با نیکل، موجب بهبود این شاخص گردید. کاربرد توام دو لیگاند موجب بهبود در برخی از پارامترها نشده و یا اینکه تاثیر توام نسبت به تاثیر جداگانه هر یک از لیگاندها، جهت افزایش رشد ارقام تحت تیمار کمتر می باشد. در رقم ارلی اوربانا تاثیر لیگاندها بویژه کلسیم بر کاهش میزان نشت یونی کاملا مشهود بود. در دو رقم کال جی ان 3 و ارلی اوربانا، لیگاندها موجب بهبود آب نسبی بافت برگ تحت تیمارهای و 300 میکرومولار نیکل شدهاند. حتی کاربرد توام لیگاندها نیز باعث افزایش معنی دار محتوای نسبی آب بافت در سطح 5 درصد شده است.

کلیدواژه ها:

کلسیم L- هیستیدین ، محیط هیدروپونیک ، تنش نیکل ، گوجه فرنگی