بررسی شیوع زایمان های کمتر از 37 هفته در شهر شیراز
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 524
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PNMED07_001
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
چکیده مقاله:
زایمانی که پیش از کامل شدن 37 هفته بارداری صورت می گیرد، زایمان زودرس نامیده می شود. زایمان زودرس به عنوان شایع ترین علت مرگ و میر نوزادان محسوب می شود و تعیین میزان شیوع می تواند موجب کاهش بروز این اختلال گردد. این میزان در مطالعات مختلف و در نقاط مختلف کشور ایران متفاوت بوده است اما در چند مطالعه مروری، شیوع آن در ایران 10-9 % گزارش شده است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین شیوع زایمان زودرس در شهر شیراز در سال1396 بود.روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی توصیفی تحلیلی بوده که در آن 412 نوزاد زنده متولد شده در بیمارستان های حضرت زینب، حافظ و شوشتری شهر شیراز در سال 1396 که ساکن شیراز بوده، بارداری کم خطر داشتند، به روش تصادفی انتخاب شده و از نظر سن جنین در زمان زایمان مورد بررسی قرار گرفتند. برای تعیین سن جنین از سونوگرافی سه ماهه اول و LMNP استفاده شد. به منظور گردآوری سایر اطلاعات از پرونده نوزادان و مادران جهت تکمیل پرسشنامه مطالعه استفاده شد. سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه، از 412 زایمان انجام شده در سال1396، 45 مورد (9/10 درصد) زایمان زودرس داشتند که پارگی زودرس پرده های جنینی شایع ترین علت (7/38 درصد موارد) بود. میانگین و انحراف معیار سن این جنین ها در زمان زایمان 244/2 ± 32/34 هفته بود با محدوده 37-28 هفته. 3/53 درصد آنها پسر و 7/46 درصد دختر بودند. میانگین سن مادران تحت مطالعه 16/28 سال با انحراف معیار 360/5 بود . یک سوم زایمانهای زودرس در زنان اول زا و بقیه در زنان چندزا بود. نتایج نشان داد که از نظر سن، میزان تحصیلات و شغل مادر و پدر در دو گروه زایمان زودرس و زایمان ترم تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، شیوع زایمان زودرس در شیراز از میانگین کشوری کمی بالاتر است. بنابراین پیشنهاد می شود با اقدامات پیشگیرانه (آموزش مهارت های زندگی و خود مراقبتی و دریافت مراقبت بارداری با کیفیت) از افزایش شیوع آن جلوگیری شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیرحسین بابائی
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
محبوبه حاجی فقها
دانشجوی دکترای تخصصی سلامت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.