بررسی ارتباط میزان بقاء نوزادان متولدشده از مادران دچار پارگی زود رس کیسه آمنیون با سن حاملگی این نوزادان از فرودرین ماه 1397 تا بهمن ماه 1397 بیمارستان حضرت زینب(س)

پارگی زودرس قبل از ترم کیسه آمنیون(PPROM) 4 در 1000 حاملگی را تحت تاثیر قرار می دهد . از مهمترین علل اهمیتPPROM همراهی آن با کوتاهی فاصله بین زمان پارگی پرده ها تا زایمان می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بقاء نوزادان متولد شده از حاملگی با پارگی زودرس غشاها قبل از ترم با سن شروع پارگی غشاها و طول مدت درمان انتظاری تا زمان زایمان می باشد .روش تحقیق: این پژوهش کوهورت آینده نگر بروی 208 خانم باردار با تشخیص پارگی زودرس کیسه آمنیون در سن حاملگی 24 تا 34 هفته انجام شد. بیماران به دو گروه 24-30 هفته ( 82 نفر ) و 31-34 هفته (126نفر) تقسیم شدند . از آزمون T و کای دو در نرم افزار SPSS با ضریب اطمینان 95% (a:0/05) استفاده شد.یافته ها:دو گروه از نظر متغیرهای وزن بدو تولد ، سن حاملگی زمان زایمان ، پیامد و میزان بقا نوزادی در تک قلویی و دوقلویی همگن بودند.گروه 24-30 هفته حاملگی طول درمان انتظاری(دوره نهفتگی) (P=0/006)،میزان بستری نوزاد در NICU بدلیل دیسترس تنفسی (P=0/042) و میزان سزارین بدلیل دیسترس جنینی (P=0/021) و میزان مرگ نوزادی در هفته اول تولد بدلیل هیپوپلازی ریه (P=0/008) بیشتربود.آبگار دقیقه اول نوزادی پایین تر بود(P=0/011 ).نتیجه گیری: پارگی کیسه آمنیون در سن حاملگی 24-30 هفته باعث افزایش طول اقامت مادر ، درمان انتظاری و مرگ نوزادی عمدتا بدلیل هیپوپلازی ریه و کاهش ابگار دقیقه اول و افزایش بستری نوزاد در NICU شد. تشخیص به موقعPPROM و شروع کوریکواستروئیدها و آنتی بیوتیک منجر به بهبود پیامد نوزادی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

PPROM ، پیامد نوزادی ، آزمون T ، کای دو ، نرم افزار SPSS