الگوی لرزه زمین ساختی زلزله اهر-ورزقان بر اساس مطالعه تطبیقی داده های لرزه ای و GPS

یکی از پارامترهای بسیارمتداول درمطالعات زلزله شناسی، پارامتر b-balue)b) می باشد که بیانگر توزیع اندازه زمین لرزههای یک منطقه است. پارامتر b در واقع شیب رابطه گوتنبرگ-ریشتر است که مرتبط با ساختارتکتونیکی منطقه بوده و وابسته به استرس موجود در منطقه می باشد. در این مطالعه به بررسی تغییرات مقدار b قبل و بعد از زلزله اهر ورزقان در ناحیه زمین ساختی شمال غرب ایران و تطبیق آن با داده های GPS پرداخته شده است. این تغییرات با استفاده از نرم افزار Zmap به نقشه در آمد. محاسبات صورت گرفته نشان می دهد مناطق پر تنش (مقدار b پایین) در طی زمین لرزه تغییر مکان داده اند. این امر دلالت بر گسترش تنش و نحوه آزاد شدن آن در منطقه دارد. همچنین در تطبیق با سری های زمانی ایستگاه های GPS و نیز برداشت های صحرایی انجام شده برای منطقه الگوی ساختاری خم فشاری در حال تشکیل پیشنهاد می گردد. الگوی ساختاری معرفی شده می تواند به ارزیابی خطرلرزه ای در مناطق محتمل برای شکستگی های آتی کمک کند.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی مقدار b ، زلزله اهر- ورزقان ، داده های GPS ، مطالعه تطبیقی ، الگوی لرزه زمین ساختی