بررسی چگونگی ارتباط میان تاب آوری و افسردگی و تعارضات زناشویی در زوجین با توانایی باروری و زوجین نابارور در استان کرمان

زمینه و هدف: ناباروری تجربه عاطفی دردناکی است؛ واکنش زوجین در مقابل این احساس اندوه به شکل مشکلات روان شناختی از قبیل افسردگی و کاهش در عملکرد شخص بروز می نماید. هدف از این تحقیق تعیین میزان تاب آوری، افسردگی و تعارضات زناشویی در زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری در شهر کرمان و مقایسه آن با زنان بارور بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقایسه ای، 118 نفر براساس فرمول کوکران، که به صورت روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بود انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها سه پرسشنامه استاندارد بوده است: پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه افسردگی بک، پرسشنامه تعارضات زناشویی بر مبنای تجربیات بالینی ثنایی و پرسشنامه تاب آوری کونر و دیویدسون. به منظور سنجش فرضیات از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق حاکی از آن است که تاب اوری با افسردگی و تعارضات زناشویی رابطه معکوس و معنادار دارد همچنین افسردگی با تعارضات زناشویی رابطه مثبت و معنادار دارد. افسردگی و تعارضات زناشویی در زنان نابارور به طور معنی داری بیشتر از زنان بارور بود. تاب آوری و افسردگی در هیچ کدام از گروه ها با سن و و مدت ازدواج ارتباط نداشت. تاب آوری، افسردگی و تعارضات زناشویی در هر دو گروه با تحصیلات ارتباط معنی داری نشان نداد؛ ولی مدت ناباروری در زنان نابارو علیرغم عدم ارتباط با اضطراب و افسردگی، در رضایت جنسی تاثیر داشت. نتیجه گیری : زوجین نابارور نیازمند مراقبت از نظر روانی هستند و دریافت درمان های حمایتی در زمینه مسایل روانی کمک قابل توجهی جهت حل مشکل این گروه می باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، افسردگی ، باروری ، تعارضات زناشویی ، ناباروری