اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، خودکشی و تعارضات زناشویی زوجین مراجعه کننده به کلینیک های شهر یاسوج

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، خودکشی و تعارضات زناشویی زوجین مراجعه کننده به کلینیک های شهر یاسوج بود. در یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 نفر از زوجین مراجعه کننده به کلینیک های شهر یاسوج با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس پس از ارزیابی بالینی اولیه و احراز شرایط پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه درمان پذیرش و تعهد (15) نفر و گروه کنترل (15) نفر تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان پذیرش و تعهد را به صورت دو جلسه 90 دقیقه ای در هفته دریافت کردند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه افسردگی بک پرسشنامه افکار خودکشی بک و پرسشنامه تعارضات زناشویی را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری و تحلیل کوواریانس تک متغیری استفاده شد. نتایج آزمون های تجزیه تحلیل کوواریانس چند متغیری و تجزیه تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بر افسردگی، خودکشی و تعارضات زناشویی در افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس آزمون تاثیرگذار بود.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، خودکشی ، تعارضات زناشویی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد