بررسی تحولات در سیاست ناتو در قبال افغانستان از سال (2001 تا 2014)

حضور نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در افغانستان در مرحله ای که این سازمان در حال به عهده گرفتن وظایفمتعددی در این کشور است، با پرسش هایی از سوی برخی کشورهای عضو ناتو روبرو شده است. از سوی دیگر، ناتو در مرحلهجدیدی از بازتعریف وظایف خود قرار گرفته که باعث شده است فعالیت های ناتو برای افغانستان در ادامه حیات آن در حکمیک آزمون مهم قرار گیرد. در این رابطه، سران کشورهای عضو ناتو بعد از دو سال در شهر ریگا پایتخت لتونی تشکیل جلسه دادند تا به ارزیابی وضعیت کنونی ناتو و برنامه های آینده آن بپردازند. در واقع، بدنبال بازتعریف ناتو در دوران بعد از جنگسرد، رهبران این سازمان طرحهایی را برای گسترش ناتو در نظر گرفتند تا بتوانند برخی از کلیدیترین کشورها را در خارج ازجهان غرب به آن ملحق سازند. در این رابطه اجلاس ریگا همچنین توجه خاصی به مسئله پذیرش عضویت کشورهای موردنظر معطوف داشت. با این حال، مهمترین مسئله مورد توجه رهبران کشورهای عضو ناتو، افغانستان بود . اتو با بر عهده گرفتنوظایف جدید در افغانستان به تدریج بر تعداد نیروهای خود افزود. از سوی دیگر، در ژوئیه 2006 ، ایساف با پذیرش فرماندهیعملیات جنگ علیه تروریسم عملا جایگزین فرماندهی آمریکا در نیروهای ائتلاف علیه ترور شده است. ناتو اکنون در مجموع37 هزار نیرو در افغانستان مستقر کرده است. با این حال، یکی از مهمترین فعالیت های ناتو در افغانستان که افق حضور در اینکشور را بیشتر نمایان می سازد، امضای سند همکاری های استراتژیک ناتو با دولت افغانستان در سپتامبر 2006 است که عملاحضور گسترده ناتو در افغانستان را براساس درخواست این کشور میداند. بر این اساس، حضور ناتو در افغانستان مشروع وقانونی شده است. از طرف دیگر در این سند محدوده زمانی برای حضور نیروهای ناتو در افغانستان در نظر گرفته نشده است وبه این خاطر حضور نیروهای ناتو در این کشور می تواند بسیار طولانی باشد. همچنین طرح های کنونی ناتو نشان می دهد کهرهبران این سازمان برنامه ریزی دراز مدتی در منطقه دارند که افغانستان مهمترین بخش آن است.

کلیدواژه ها:

سیاست خارجی ، ناتو ، افغانستان ، آمریکا ، خاورمیانه