تامین امنیت غذائی در بخش تولیدات دام، طیور و آبزیان با الگوی اقتصاد مقاومتی در جمهوری اسلامی ایران

بیان مساله: امنیت غذایی یکی از وجوه مهم امنیت ملی است، بدین معنا که عرضه یک سطح بهینه امنیت ملی، مستلزم تدارک سطح بهینه امنیت غذایی می باشد. با توجه به اینکه بخش زیادی از مواد پروتئینی مورد نیاز جامعه از طریق پروتئینحیوانی تامین می شود لازم است نقاط ضعف اصلی تولید در این بخش شناسائی شده و قبل از رسیدن به مرحله غیر قابل بازگشت، حمایت های استراتژیک از آن صورت پذیرد. هدف پژوهش: احصاء نقاط ضعف، قوت، فرصت ها و تهدیدهای جمهوری اسلامی ایران در عرصه تولیدات دام و طیور و آبزیان. روش و چگونگی انجام پژوهش: اطلاعات موجود و آشکار در سالنامه های وزارت جهاد کشاورزی و سازمان دامپزشکی کشور و معاونت بهبود تولیدات دامی جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها و نتیجه گیری: نقاط قوت: افزایش تقاضا برای محصولات بخش کشاورزی و دامپروری در راستای کمبودهای موجود در کشور و نیز سیاست های افزایش جمعیت، وجود سرمایهگذاریهای قابل توجه در دامداریهای صنعتی و امکان ایجاد ظرفیتهای جدید، وجود دام های مقاوم و متناسب با اقلیم. نقاط ضعف: پایین بودن دانش فنی بهرهبرداران، عدم ثبات قیمت شیر و گوشت، عدم اخذ رکورد و اطلاعات صحیح، پایین بودن بهره وری در استفاده از نهاده ها و عوامل تولید، نابسامانی بازار و ناکارآمدی سیاست های حمایتی از تولید، عدم توفیق در رقابت لاین داخلی کشور و وابستگی به جوجه های نژادهای خارجی فرصت ها: تولید محصولات دامی حلال با توجه به بازار گسترده کشورهای مسلمان در حوزه غرب آسیا و سهولت امکان دستیابی به بازارهای منطقه، وجود تعداد قابل توجه دانشآموختگان، وجود ضایعات و بقایای کشاورزی و امکان استفاده بهینه از فرآورده های جنبی بخش کشاورزی در زیربخش دام تهدیدها: قاچاق دام و اثرات منفی آن بر بازار داخلی، وابستگی تهیه بخشی از نهاده های دام و طیور (خوراک، جوجه یک روزه، تخم مرغ نطفه دار، اسپرم و جنین) به خارج از کشور، کاهش شدید ذخایر و بهره برداری بی رویه از منابع آبزیان و خطر انقراض برخی گونه ها، ناهماهنگی سیاست های برون بخشی با نیازهای بخش کشاورزی و دامپروری و شیلات.

کلیدواژه ها:

امنیت غذائی ، اقتصاد مقاومتی ، تولیدات دامی