آموزش رواندرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود کیفیت خواب زنان پس از زایمان

سابقه و هدف: کیفیت خواب زنان اختلالات شایع و ناتوان کننده روانی اجتماعی است. کیفیت خواب یک مساله بهداشتجمعی محسوب می شود. این مساله در مراقبت از نوزاد ، ارتباط مادر و فرزند ، مراقبت از سایر فرزندان و ارتباط با همسر تاثیردارد. لذا هدف از پژوهش حاضر ، به بررسی آموزش رواندرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود کیفیت خواب زنان پس اززایمان بود.مواد و روشها :این پژوهش یک کارآزمایی بالینی از نوع نیمه تجربی و با روش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری پژوهش جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی مادران تازه زایمان کرده شهر کرمانشاه در سال 1396 بود که539 نفر بودند و تعداد 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس و به عنوان نمونه آماری انتخاب شدندکه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) به صورت که تصادفی در گروه ها جایگزین شدند. جهت اندازه گیری متغیرها از ابزار کیفیت خواب (QS: بایسه و همکاران، 1989) استفاده گردید. مداخلات درمانی (مبتنی بر پذیرش و تعهد) در هشت جلسه دو ساعته (هرهفته دو جلسه) انجام پذیرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و از نرم افزار Spss-22 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر افزایش کیفیت خواب از اثربخشی قابل توجهی برخورداراست (P=0/0001).نتیجه گیری: در نتیجه میتوان رواندرمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش به شیوه ی گروهی را به عنوان روش درمانی اثربخش دربهبود و کیفیت خواب دانست.

کلیدواژه ها:

روان درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش ، کیفیت خواب