ماهیت فقهی و حقوقی داوری و مسئولیت مدنی داور در حقوق ایران

چنانچه اجرای آرا با مشکل مواجه شود، در حقیقت هدف غایی از رسیدگی داوری و منظور و مقصود از رسیدگی داوری به ثمرنرسیده است. چرا که حل و فصل اختلافات در اجرای رای به ظهور می رسد و اگر رای با اجرای موفق رو به رو نشود، در حقیقتعقیم مانده و فقط موجب اتلاف وقت رسیدگی طرفین و نهاد داوری شده است .از این رو در کنار رسیدگی های داوری، طرفین اختلاف همواره نگران قابل اجرا بودن رای نیز هستند. به خصوص زمانی که رسیدگیداوری در کشوری به غیر از کشور محل اجرای رای باشد. در مواقعی که محل صدور رای با محل اجرا یکی است، این حس اعتمادمیان نهاد صادر کننده و اجرا کننده وجود دارد تا ادله ی یکدیگر را راحت تر بپذیرند. اما در اغلب دعاوی بین المللی این طور نیست ومعمولا محل صدور رای داوری از محل اجرای آن جدا است. به همین دلیل نگرانی بابت امکان اجرای رای همواره وجود دارد. درمواردی که محکوم علیه به صورت اختیاری و داوطلبانه رای را می پذیرد و با اجرای آن مخالفتی نمی کند، اغلب به این دلیل است کهیک سیستم ملی و بین المللی از اجرای کامل رای حمایت می کند. در عین حال بسیاری از دست اندرکاران نهاد داوری معتقدند که داوری و آرای آن وقتی مفید خواهد بود که موسسات داوری، آرای قابل اجرا صادر کنند بنابراین در این میان کیفیت رای داوری یا نقش دیوان داوری را نباید از ذهن دور داشت.

کلیدواژه ها:

داوری ، ماهیت فقهی ، مسئولیت مدنی ، حقوق ایران