بررسی پایداری سازه های احداثی به منظور کنترل سیلاب در حوزه آبخیز تفتان خاش

افزایش روز به رشد تلفات منابع آب و خاک موجود عرصه حوضه های آبخیز در چنددهه اخیر بر اثر بهره برداری غیر اصولی از منابع شدت فزاینده ای یافته است. این موضوع ضمن سیر قهقرائی حوضه ها و افزایش نرخ تولید رسوب و کاهش عمر مفید مخازن سدها، موجبات کاهش تولید وتلفات سرمایه های ملی کشور را فراهم نموده است. این تحقیق که در حوضه آبخیز تقتان خاش انجام می گیرد در پی ارزیابی پایداری عملیات مکانیکی احداثی در این حوضه آبخیز می باشد. برای اجرای این پژوهش 45 سازه آبخیزداری انتخاب و با انجام عملیات صحرایی وثبت مختصات سازه های احداثی و همچنین طبقه بندی آنها شامل، حجم، پایداری ودرصد تخریب آنها انجام پذیرفت. نتایج نشان می دهد که از مجموع سازه ها به ترتیب 87/5 و 12/5 درصد آنها از نوع سنگ و سیمان و گابیونی می باشد. کوچک ترین و بزرگ ترین سازه به ترتیب 20 و 206/25 متر مکعب حجم دارد. مطاعله کارکرد سازه ها نشان می دهد که اکثر آنها از پایداری مناسبی برخوردار بوده اند. 6/6 درصد سازه ها خسارت دیده اند و 93/4 درصد آنها نیز سالم هستند. تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد که بین پایداری و عدم پایداری اختلاف معنی داری وجود دارد. بدین معنی که سازه های مورد پژوهش از پایداری مناسبی برخوردار بوده اند.

کلیدواژه ها:

پایداری ، حوضه آبخیز تفتان خاش ، سازه های مکانیکی ، عملیات آبخیزداری