مقایسه سیستم دامپروری ارگانیک با سیستم پرورش گوسفند و بز به صورت عشایری در ایران

در ایران سیستم پرورش گوسفند وبز به صورت عشایری همخوانی زیادی با سیستم دامپروری ارگانیک دارد از جمله میتوان به بخش تغذیه دام, اصلاح دام , بهداشت دام , رفاه دام و بخش کارگران اشاره کرد. تغذیه دام در سیستم دامپروری ارگانیک باید دام ها از منابع غذایی ارگانیک تغذیه کنند, و دام های عشایر نیز قسمت عمده ای ازسال را ازمنابع ارگانیک(مراتع دست نخورده) تغذیه می کنند. در سیستم عشایری ایران با اغلب توصیه های بهداشتی فدراسیون بین المللی جنبش کشاورزی ارگانیک همخوانی دارد به گونهای که در اغلب موارد از موادضد غفونی کننده شیمیایی استفاده نمی کنند و از مواد طبیعی و روشهای سنتی استفاده میکنند. در دامپروری ارگانیک حیوانات باید توانایی بروز رفتارهای غریزی خود را داشته باشند و درسیستم های عشایری اولاً حیوانات به صورت گله ای نگه داری میشوند, و اغلب فصول سال در مراتع طبیعی چرا میکنند و هموراه قوچ ها در گله در کنار دام های ماده هستند. نیروی کار در دامپروری ارگانیک باید مهارت کافی داشته و دوره های آموزشی خاص دیده باشد باید به دام و حیوانات علاقه داشته باشد و در سیستم عشایری اولاً عشایر واقعاً به دامهای خود علاقه دارند و با دام های خود ارتباط عاطفی زیادی دارند و عشایر در کار خود مهارت و تجربه چند هزار ساله دارند می توان نتیجه گرفت بخش عشایری ایران قابلیت تبدیل و گذار به سیستم دامپروری ارگانیک را دارد.

کلیدواژه ها:

سیستم عشایری ، دامپروری ارگانیک ، روشهای سنتی ، نژادهای بومی ، رفاه دام