بررسی اثر روشهای خاکورزی مرسوم و حفاظتی برعملکرد محصول وپایداری خاکدانه ها

امروزه یکی از دغدغههای اصلی تولید پایدار محصولات کشاورزی فرسایش آبی و بادی در سطح مزارع کشاورزی است. به نظر میرسد در یک مدیریت منطقه ای حفظ و نگهداری بقایای گیاهی با عملیات خاک ورزی در صورت عدم تاثیر منفی بر عملکرد محصولمیتواند به مثابه روشی در بهبود شرایط موثر باشد. به همین منظور آزمایشی از سال 88 88 در قالب بلوکهای کامل تصادفی در - چهار تیمار و چهار تکرار در مغان انجام شد اهمیت غلات به ویژه گندم به عنوان محصول استراتژیک در ایران برکسی پوشیدهنیست. بقایای به جا مانده از برداشت گندم، در عملیات تهیه زمین و کاشت و داشت مکانیزه محصول بعدی ایجاد مشکل می نماید.بنابراین این بقایا بایستی به طریقی خرد و با خاک مخلوط و یا از زمین خارج شوند. خرد و مخلوط کردن بقایای گیاهی در افزایش حاصلخیزی خاک و بهبود ساختمان خاک موثر بوده و در دراز مدت می تواند باعث افزایش عملکرد محصول شود. نتایج نشان دادتیمارهای مدیریت بقایای گندم در سال ماقبل و تیمارهای مدیریت بقایای ذرت علوفه ای بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم موثرنبوده اند و نتایج شاخص درصد کربن آلی پس از اتمام آزمایش در تیمارهای مختلف مدیریت بقایای گندم وذرت نشان داد که تیمارهای مدیریت بقایای گندم و نحوه خاک ورزی باعث ایجاد تفاوت معنی داری در عمق 00 0 سانتی متری خاک در این - 0 مربوط به تیمار سوزاندن - / شاخص گردیدند. کمترین میزان درصد کربن آلی خاک در عمق 00 0 سانتی متری با میانگین 506بقایای گندم و خاک ورزی با گاوآهن برگرداندار بود.هیچ یک از تیمارها باعث ایجاد تفاوت معنی داری در شاخص چگالی ظاهری خاک نگردیدند

کلیدواژه ها:

خاک ورزی ، حفاظتی ، عملکرد ، گندم ، مواد آلی خاک