تخصیص تجهیزات و ماشینآلات آتشنشانی به ایستگاههای آتشنشانی در راستای کاهش ریسک کل سیستم

یکی از مهمترین چالشهای سازمانهای خدمات اضطراری و حیاتی مانند آتشنشانی، ارایه خدمات در سطح استاندارد به تمامی افراد جامعه با صرف حداقل زمان ممکن میباشد. از وظایف ایستگاههای آتشنشانی تضمین امنیت جانی و مالی شهروندان، به کمک تجهیزات متناسب با نوع حادثه میباشد. در راستای کاهش ریسک کل سیستم، تخصیص بهینه انواع تجهیزات و ماشینآلات آتشنشانی به ایستگاهها اهمیت مییابد. بهمنظور تخصیص بهینه تجهیزات آتشنشانی به ایستگاهها، ریسک ناحیه تحت پوشش هر پایگاه با توجه به ماهیت حوادثی که در آن ناحیه رخ میدهد، محاسبه میگردد. ریسک هر ناحیه به کمک تحلیل سلسلهمراتبی در بستر سیستم اطلاعات جغرافیایی از حاصلضرب امتیاز احتمال رخداد در امتیاز شدت اثر حوادث محاسبه میگردد. این تحلیل ریسک نقش اساسی در راستای اولویتدهی مناطق جهت تخصیص تجهیزات و ماشینآلات موجود خواهد داشت. بدین صورت که پس از شناسایی ریسک هر یک از مناطق موجود در سطح شهر، تخصیص مناسبتری از امکانات و تجهیزات در مواقع حادثه صورت خواهد پذیرفت. بر اساس موارد ذکر شده در خصوص تخصیص تجهیزات آتشنشانی به ایستگاهها، از ابزارهای مدلسازی ریاضی استفاده میشود. در این راستا با در نظر گرفتن وضعیت جاری شهر مشهد، تجهیزات بهگونهای در ایستگاهها مکانیابی میشوند که در کل، ریسک موجود در سطح مشهد به حداقل مقدار ممکنه برسد. با توجه به مطالعات صورت گرفته، مبحث تخصیص تجهیزات آتشنشانی به ایستگاهها، در مقالات و کارهای عملی انجام شده بهصورت محدود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و غالب کارهای انجام شده صرفا جنبه تیوری داشته و در عمل قابل اجرا نمی باشند. بنابراین با توجه به اهمیت موضوع و ماهیت پیچیده این مساله در شرایط دنیای واقعی،طراحی یک مدل مناسب امدادرسانی با درنظر گرفتن کلیه محدودیتها میتواند تاثیرات مثبت اجتماعی و همچنین اقتصادی به همراه داشته باشد. در مدل برنامهریزی آرمانی ارایه شده، هدف تخصیص تعداد و انواع مناسبی از تجهیزات و ماشینآلات، با توجه به استاندارد و ریسک حوادث هر ایستگاهها میباشد.

کلیدواژه ها:

آتشنشانی ، برنامهریزی آرمانی ، تخصیص ، تصمیمگیری چند معیاره ، سیستم اطلاعات جغرافیایی