لانه سازی زنبور در ساخت شهر عسل، الهام بخش برقراری هماهنگی اکولوژیکی ساختمان و محیط زیست

ساخته های بشرهمواره به دلیل بی ملاحظگی درتولید و رشدموجب شیوع بی رویه عوامل تخریب کننده درسراسر گستره طبیعت شدهاند ساختمان های ما بیمارگونه به منابع تجدید ناپذیر زمین دست دراز کرده اند و همچون غولهای عظیم الجثه دارایی های طبیعت را می بلعند به زباله تبدیل می کنند محیط زیست را الوده می کنند و دست به تخریب آن می زنند توجه به روشهای هماهنگ سازی ساختمان با طبیعت ما را به ایجادشهرها و معماری رهنمون می شود که درآن قدمی به سوی کاهش تخریب و زوال طبیعت و احیای داشته های ازدست رفته انسان و طبیعت برداشته ایم نگریستن به ساختمان همچون یک موجود زنده اولین قدم درمسیر هماهنگ بخشی ساختمان با طبیعت است ساختمان همچون موجود زنده دردامن پاک طبیعت تولدیافته زیست کرده و برمحیط زیست خود اثرمیگذارد و نیز باید ازمحیط زیست خود اثرپذیرد دراین مجال به بررسی تطبیقی رفتارزنبورعسل درساخت و شکل دهی محل زندگی خویش دربسترطبیعت و رفتارانسانی درساخت می پردازیم و بدین وسیله الگوی زنبورعسل را به هندسه تناسبات روشها و فرایند شکل گیری و هوش مسلط برتولید معماری درجهت دستیابی به معماری وشهرسازی پایدارهمچون عضوی ازچرخه طبیعت تعمیم میدهیم و هوش این ریاضی دانان کوچک درساخت را دربرقراری همخوانی اکولوژیکی ساختمان با محیط زیست و تولید معماری پایدار می آزماییم