بررسی موانع آموزش به بیمار از دیدگاه پرستاران

مقدمه: یکی از نقش های کلیدی پرستاران در سیستم بهداشت و درمان، آموزش به بیمار می باشد. لذا این تحقیق با هدف بررسی موانع آموزش به بیمار از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان شهید بهشتی آستارا انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی بود که در آن تعداد 140 نفر از کارکنان پرستاری بیمارستان شهید بهشتی آستارا با روش سرشماری وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات به وسیله پرسشنامه انجام گرفت. پرسشنامه مذکور مشتمل بر دو بخش بوده که بخش اول شامل اطلاعات فردی و دموگرافیک و بخش دوم شامل 18 سوال در مورد موانع آموزش به بیمار بود. این قسمت از پرسشنامه، دیدگاه پرستاران را در چهار حیطه مدیریت، شرایط کاری، نگرش پرستاران، و مهارت آموزشی مورد سنجش قرار داد و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از تعداد 140 پرسشنامه توزیع شده 116 کارکنان پرستاری به پرسشنامه پاسخ دادند که نشان دهنده میزان پاسخ دهی 83 درصدی می باشد. آزمون مجذور کای نشان داد که بین متغیرهای سن، جنس، سابقه کار، تاهل و مدرک تحصیلی با حیطه های موانع آموزش به بیمار ارتباط معناداری وجود ندارد (5/0≤ p). داده های به دست آمده نشان داد که 4/3 درصد از پرستاران معتقدند که موانع مربوط به حیطه مدیریت، بیشترین تاثیر را در اجرای آموزش به بیمار دارند. در حالی که 6 درصد نیز موانع مربوط به شرایط کاری، 7/14 درصد موانع مربوط به حیطه نگرش پرستاران و 9/12 درصد موانع مربوط به حیطه مهارت های آموزشی را به عنوان موانعی که بیشترین تاثیر را در اجرای آموزش به بیمار دارند، اعلام نموده اند. هم چنین تحلیل داده ها نشان داد که حیطه مدیریت به عنوان مهم ترین عامل، حیطه شرایط کاری در رتبه دوم، حیطه نگرش پرستاران در رتبه سوم و حیطه مهارت آموزشی رتبه چهارم در ایجاد موانع آموزش به بیمار شناخته شده اند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه حیطه مدیریت بیشترین تاثیر را در اجرای آموزش به بیمار به عهده می گیرد، پیشنهاد می شود مسئولین توجه و حمایت لازم در زمینه رفع نیازهای آموزشی پرستاران را داشته باشند و با تامین هزینه های کافی در این زمینه انگیزه لازم جهت آموزش به بیمار را در پرستاران افزایش دهند.