بررسی ارتباط سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده با خرده مقیاس های توانمندی دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل سنین باروری

مقدمه: امروزه مفهوم توانمندی در علوم سلامت بر مسئولیتپذیری فردی و توانایی افراد بر حفظ سلامتی خود متمرکز است، سطح مطلوب توانمندی زنان، موجب قدرت بخشی به آنان برای تصمیمگیری مستقلانه درباره موضوعات اساسی زندگی میگردد. هدف از این مطالعه، تعیین ارتباط سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده با خرده مقیاس های توانمندی دریافت مراقبت سلامت در زنان متاهل سنین باروری جنوب تهران در سال 1397 بود. روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر، 488 نفر از زنان متاهل سنین باروری مراجعهکننده به مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران، جامعه پژوهش را تشکیل دادند. ابزار گردآوری دادهها، یک پرسشنامه سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر تئوری رفتار برنامهریزیشده و پرسشنامه استاندارد توانمندی دریافت مراقبت سلامت بود. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی تحت نرمافزار24-SPSS تحلیل شد. یافته ها: میانگین سن شرکت کنندگان در پژوهش، 1/7 ± 6/33 بود. از بین سازه ها و زیر سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده، سازه هنجار ذهنی مستقیم (3/14 ± 9/84) و زیر سازه ارزشیابی پیامدهای رفتاری (2/13 ± 86)، بیشترین میانگین و انحراف معیار را به خود اختصاص دادند. از بین حیطه های توانمندی دریافت مراقبت سلامت، درجه تعامل بیشترین میانگین و انحراف معیار (9/27 ± 4/48) را به خود اختصاص داد. همچنین نتایج نشان داد که تمامی سازه های مدل به جز بعد درجه کنترل توانمندی دریافت مراقبت سلامت پرسشنامه استاندارد با بعد هنجار انتزاعی تئوری رفتار برنامه ریزی شده ؛ بعد درجه تعامل توانمندی دریافت مراقبت باانگیزه برای اطاعت با هم ارتباط آماری معنی داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، مدل تئوری رفتار برنامه ریزی شده می تواند با توانمندسازی زنان سنین باروری در زمینه دریافت مراقبت سلامت کمک کننده باشد. پیشنهاد می شود مطالعات مداخله ای برای برسی اثربخشی در میزان توانمندی مراقبت سلامت در زنان یاد شده با تئوری رفتار برنامه ریزی طراحی و اجرا گردد.