سیلاب و نقش آن در تعدیل خشکی از نگاه مدیریت جامع حوزه آبخیز

سیل به عنوان یکی از حوداث طبیعی مشکلات فراوانی را در آبخیزهای مناطق خشک و نیمه خشک به بار می آورد. اما چنانچه برای حوزه های آبخیز با پتانسیل سیل خیزی بالا، مدیریت جامع برای تخلیه و مهار سیلاب وجود داشته باشد نه تنها رخداد سیل مخرب نیست بلکه اثرات ارزشمندی در کاهش خشکی و ترمیم سفره های آب زیر زمینی ایفا می نماید. سیل اخیر رودخانه گدار در استان آذربایجان غربی خسارت مالی و تلفات انسانی زیادی به دنبال داشت. در این تحقیق بر اساس داده های آماری موجود، وضعیت سیل خیزی رودخانه گدار تحلیل و پتانسیل تولید سیل و اثرات آن بر کاهش خشکسالی های اخیر بررسی شده است. نتایج حاکی از این است طی سیلاب اخیر قریب 200 میلیون متر مکعب آببه دریاچه ارومیه وارد شده است و سر ریز شدن آب و ماندآبی شدن آن در مسیر رودخانه و دشت نقده باعث ترمیم افت سطح ایستایی آب در آبخوان دشت نقده شده است، هر چند خسارات زیادی ببارآورده، اما نقش چشمگیر آن در تغذیه منابع آب زیرزمینی و افزایش سطح آب دریاچه ارومیه را نمی توان انکار نمود. با مدیریت سیلاب و شناسایی مکان های آسیب پذیر از سیل و انجام عملیات اصلاحی در مسیر رودخانه، می توان میزان خسارت را به حداقل کاهش خواهد داد.

کلیدواژه ها:

سیل ، خشکسالی ، مدیریت آبخیز ، استان آذربایجان غربی