کاربرد فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی در ارزیابی توان سرزمین برای کشاورزی و مرتعداری (مطالعه موردی: حوزه آبخیز رغیوه خوزستان)

ارزیابی توان سرزمین برای کاربری های مختلف از اساسی ترین مسائل محیط زیست به شمار می رود. تعیین توان اراضیبرای استفاده بهینه از سرزمین و جلوگیری از تخریب در اثر استفاده نامناسب ازاراضی گامی موثر در راهبرد توسعه پایدار است.با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش به ارزیابی توان حوزه آبخیزرغیوه ازتوابع شهرستان هفتگل در استان خوزستانجهت کاربری کشاورزی ومرتعداری با استفاده ازروش تحلیل سلسله مراتبی و سیستم اطلاعات جغرافیایی پرداخته شد. درقدماول با تعیین مرز محدوده مطالعاتی برروی نقشه توپوگرافی و شناسایی منابع اکولوژیکی موجود نقشه سازی آنها در محیطGIS صورت گرفت. درمرحله بعد مهمترین معیارها وزیر معیارها تعیین شد و با استفاده ازفرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP ونظرات کارشناسان وزن دهی شدند سپس در محیط GIS با نقشه های متناظرخود با استفاده ازروش ترکیب خطی وزندار WLC تلفیق شدند. درنهایت تناسب منطقه برای توسعه کشاورزی ومرتعداری به شش طبقه بسیارمناسب، مناسب،کمتناسب، نامناسب، بسیار نامناسب، و بدون تناسب تقسیم شد. نتایج نشان داد که حدود 47 درصد از مساحت کل حوزه برایکاربری کشاورزی و 35 درصد برای کاربری مرتعداری بدون تناسب یا غیر قابل توسعه می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی توان ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ، ترکیب خطی وزن دار ، حوزه آبخیزرغیوه ، سیستم اطلاعات جغرافیایی