تورین؛ یک ریز مغذی ضروری در جیره های نوین میگو

منابع پروتئین دریایی (پودر ماهی، آرد اسکوئید و ...) از اجزای اصلی پروتئین جیره های غذایی آبزیان هستند. این مواد به علت داشتن الگوی اسید آمینه مشابه یا نزدیک به الگوی اسید آمینه بدن آبزیان، منبع مناسبی برای پروتئین جیره محسوب میشوند. تورین یک بتا آمینو اسید است که به مقدار زیاد در منابع پروتئین جانوری و به خصوص دریایی یافت میشود ولی مقدار آن در منابع گیاهی (مانند آرد سویا، گلوتنها و ...) بسیار ناچیز است. از طرفی، تورین نقشهای فیزیولوژیک زیادی در جانوران دارد که میتوان به تنظیم اسمزی، هضم و جذب چربی، تولید کلسترول و پایداری غشاء، آنتی اکسیدان، و ایمنی اشاره نمود. لذا، کمبود آن در جیره باعث کاهش رشد و افت سلامت آبزیان میشود. اگرچه تورین قبلابه عنوان یک ماده مغذی ضروری مطرح نبوده است، اخیرا مورد توجه محققین و تولید کنندگان خوراک آبزیان قرار گرفته است و اثر آن در گونه های مختلف ماهی مانند سوکلا، قزل آلا، کپور، آمور، سی بریم، سی باس، کفشک و تاس ماهی ایرانی بررسی شده است. ولی مطالعات روی سخت پوستان بسیار محدود بوده است. در میگوی ببری سیاه (Penaeus monodon)، 0/4-0/8 درصد تورین باعث افزایش رشد و سنتز کلسترول میشود. در میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)، زمانی که در جیره مقدار پروتئین جانوری (پودر ماهی) کاهش یابد، 0/17 درصد تورین باید به جیره اضافه شود تا حداکثر رشد و ضریب تبدیل غذایی به دست آید. لذا با توجه به اینکه استفاده از منابع پروتئین گیاهی در جیره میگو نیز معمول شده است، افزودن تورین به جیره آنها ضروری است.

کلیدواژه ها:

میگو ، تغذیه ، تورین ، اسید آمینه