روش ترکیبی استخراج DNA از بافت کهنه میگو به هدف تکثیر نشانگر مولکولی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 494

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHRIMP04_048

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398

چکیده مقاله:

در بیشتر آزمایشگاه های معتبر دنیا آزمایشهایی برای جدا کردن DNA ژنومی باهدف تعیین توالی و شناسایی عملکرد ژنهای آن انجام میشود . استخراج DNA ژنومی خالص، پایدار و باکیفیت و کمیت مناسب، اولین و مهمترین گام در بسیاری از تحقیقات بیولوژیکی و ژنتیکی توالی یابی ژنومی، تعیین ژنوتیپ افراد و شناسایی موتاسیون ها است. پیشرفت در هر رشته علمی به در دسترس بودن تکنیکها و روشهای جدید و کارآمد در آن رشته بستگی دارد. در سالهای گذشته روشهای سلولی و مولکولی ارتقا پیدا کرده است. روشهای مولکولی از قبیل تعیین توالی نقش مهمی در مطالعه ژنتیکی آبزیان دارند. یکی از این روشهای سلولی و مولکولی تعیین توالی نشانگرها باهدف مطالعه روابط فیلوژنیک آبزیان است. هدف از این مطالعه بهینه سازی روشهای استخراج DNA از بافتهای کهنه میگو هست. باهدف تعیین کارایی این روش و اطمینان از کیفیت DNA استخراج شده بخشی ازتوالی ژن ND2 میگو ببری سبز با استفاده از پرایمرهای اختصاصی تکثیر شد. نتایج نشان داد که DNA حاصل از این روش کیفیت لازم جهت واکنش PCR را داراست. عدم استفاده از نیتروژن مایع و پروتئیناز k از مهمترین مزایای این روش است. به نظر میرسد استفاده از تکنیک جوشاندن در این روش، ضمن تخریب سریعتر بافت، عوامل ممانعت کننده PCR رااحتمالا حذف میکند.

نویسندگان

رعنا نیک پور

گروه - علوم سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر

سیدجواد حسینی

گروه زیست شناسی دانشکده علوم پایه، گروه بیوتکنولوژی - پژوهشکده خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر

دارا باقری

دانشکده علوم و فنون دریایی، گروه شیلات، - دانشگاه خلیج فارس، بوشهر