اهمیت منابع چربی در ترکیب جیره غذایی میگوی سفید غربی در شوری کم

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 413

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHRIMP04_053

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398

چکیده مقاله:

میگوی سفید غربی یکی از مهمترین گونه های پرورشی میگو در سراسر جهان است. امروزه پرورش میگوی وانامی در آبهای شور درون سرزمینی در حال ظهور و گسترش است که این امر به دلیل ویژگی خاص تحمل طیف وسیعی از شوری ( 0/5-% 50) توسط این جانور می باشد. در شوریهای مختلف، آبزی باید با نوسانات محیط سازگار شود که این امر از طریق یک پروسه تغییرات آنزیمی و با تنظیم فشار اسمزی انجام می شود. در حال حاضر با افزایش شوری آب های درون سرزمینی و عدم امکان کشت گیاهان به دلیل شور شدن آبهای سطحی و زیر زمینی تمایل مدیران سازمانهای مرتبط و صاحبان مزارع به پرورش آبزیان افزایش یافته است و در مناطق جنوبی کشور که بیشتر این مورد دیده می شود یکی از گونه های پیشنهادی میگوی سفید غربی است. این مقاله مروری است بر مطالعات منابع تامین کننده چربی در رژیم غذایی میگوی سفید غربی در شرایط شوری کم می تواند در بهبود رشد و افزایش درصد بازماندگی موثر باشد.

نویسندگان

سمیرا مبارکی

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

وحید یگانه

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

اشکان اژدری

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

محمدعلی نظاری

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.