ضرورت برنامه ریزی برای توسعه مشارکت زنان با هدف پایداری منابع و صنایع شیلاتی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 273

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SHRIMP04_096

تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1398

چکیده مقاله:

طبق گزارش 1395 شیلات اشتغال زایی جهانی در سه دهه گذشته بطور متوسط سالانه 3,6 رشد داشته و در سال 2008 حدود 44,9 میلیون نفر بطور مستقیم، تمام وقت در این حوزه مشغول بودهاند که حدود 12 درصد آنها زن هستند. پانصد هزار هکتار منابع آبی داخل سرزمینی و 3300 کیلومتر نوار ساحلی شمال و جنوب (با احتساب سواحل جزایر)، بستر مطمئنی برای تامین پروتئین آبزیان است. دراثر کاهش ذخایر، تخریب زیستگاه، آلودگی و غیره، سالانه از تعداد صیادان کاسته به آبزیپروران افزوده میشود. طبق آمار 1395 بیش از 460 شرکت تعاونی صیادی معادل 2 درصد از کل تعاونیهای کشاورزی، فعال هستند. اما گزارشی ازتعاونیهایی با حضور زنان متخصص یا در قالب جوامع محلی دردست نیست. ویژگیهای تعاونیها، مردمی بودن، انجام کار گروهی با سرمایه های کم و امکان حمایت برای شکوفایی خانواده های کمدرآمد، افزایش صید و رفع مشکلات صنفی است. از دیرباز سهم کلیدی زنان در کشاورزی به طور مشخص در شمال ایران نه تنها پررنگ تر که چه بسا در مواردی چون کشت برنج اختصاصی است. بر عکس، سابقه آن در حوزه گشتابورزی و صیادی بسیار کمرنگ است. علیرغم نقش پررنگ زنان در صنایع دستی، زنان در مشاغلی چون لنجسازی، توربافیدستی و گرگوربافی وارد نشده اند. درکارخانجات عملآوری و صنایع بستهبندی تمایل به جذب زنان هست اما در عرصه های دیگر، ازجمله پرورش ماهی دریایی و زینتی، حضور زنان محدود است. بوشهر در دهه 1385 تا 1395 دربین سه استان پیشرو و در سال 1393 با 66 تعاونی درصدر تعاونیهای صیادی بود. این دهه مقارن با رشد چشمگیر حضور زنان در عرصه های گوناگون است ولی عرصه شیلات و صیادی خیر. وابستگی شدید جوامع محلی به اقتصاد دریامحور بیشک نیازمند مشارکت بیشتر زنان است. هرچند سابقه سهم کم زنان منجر به بنیه مالی ضعیف ترشان شده به نظر میرسد ماهیت اقتصاد خرد در بخشهایی از شیلات امکان مشارکت زنان را فراهم کند. از عمده مشکلات جامعه صیادی پایین بودن میزان سواد است که در مورد زنان باتوجه به وجود خرده فرهنگها و عرف غالب، این وضع منجر به محدودیت و عقب ماندگی مضاعف شده است. پتانسیل مدیریتی و ماهیت مادرانه نگاه زنان به اکوسیستم فرصتی برای قانونمند کردن فعالیتهای صیادی و حفظ ذخایر است. اساسا زنان بیش از مردان از لطمه دیدن محیط زیست صدمه می بینند .زنان در موضوع محیط زیست، نسبت به مردان به دلایل خاص روانشناختی و الگوهای رفتاری، نابودی اکوسیستم را زودتر درک کرده و واکنش میدهند. توجه به نقش زنان در حل مشکلات اکولوژیکی، ضروت امروز در عرصه اجتماعی، اقتصادی و زیستی است.

نویسندگان

فاطمه محسنی زاده

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

مهتاب مصطفوی ثابت

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.

مهنوش مصطفوی ثابت

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.