تاثیر آب مغناطیسی بر ویژگی های رشدی گیاه ذرت در شرایط تنش خشکی و شوری

در مناطق خشک و نیمه خشک محدودیت دسترسی به منابع آب غیر شور برای تولیدات کشاورزی، باعث شده که آب شور منبع بسیار مهمی برای آبیاری در این مناطق شود. گفته شده که با استفاده از فناوری مغناطیس و عبور آب شور از میدان مغناطیسی می توان به بهبود عملکرد محصول در شرایط شور کمک نمود. در این راستا به منظور تاثیر سطوح مختلف آب آبیاری و شوری با استفاده از آب مغناطیسی و غیرمغناطیسی بر میزان عملکرد دانه، بیومس، میزان پروتیین، میزان فریتین و فعالیت آنزیم کاتالاز آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل سه سطح 100، 75 و 50 درصد آب مورد نیاز گیاه ذرت و سه سطح شوری 6/0، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر بودند. نتایج نشان داد که آب مغناطیسی باعث افزایش معنی دار تمام ویژگی های رشدی سنجش شده در این تحقیق شد. میزان بیومس و عملکرد گیاه در 100 و 75 درصد سطح آبیاری تفاوت معنی داری نشان نداد. ولی میزان بیومس، پروتیین و فریتین در سطح آبیاری 100 درصد افزایش معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت. همچنین بیشترین میزان عملکرد دانه، میزان پروتیین، میزان فریتین و فعالیت آنزیم کاتالاز در سطح شوری 6/0 دسی زیمنس بر متر شوری بود. ولی تفاوت معنی داری در میزان بیومس بین تیمار شوری 6/0 و 5 دسی زیمنس بر متر نبود.

کلیدواژه ها:

آب مغناطیسی ، آب غیر مغناطیسی ، خشکی ، شوری