تعیین تاثیر چرخه ممیزی بالینی بر نحوه ی اجرای تریاژ بیمارستانی در بیمارستان آموزشی-درمانی گلستان شهر اهواز در سال 1396

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 727

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED05_148

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : : فرآیند تریاژ که اولین گام در رسیدگی به مراجعین بخش اورژانس است به اولویت بندی این مراجعین می پردازد. این اولویت بندی به این منظور انجام می شود که مراجعینی که می توانند بدون عارضه ناشی از تاخیر، منتظر بمانند از کسانی که نیاز به اقدام فوری دارند و تاخیر در درمان موجب بروز عوارض در آنها خواهد شد، تمییز داده شوند. هدف اصلی این مطالعه تعیین تاثیر چرخه ممیزی بالینی بر نحوه ی اجرای تریاژ بیمارستانی در بیمارستان آموزشی-درمانی گلستان شهر اهواز در سال 1396 بود.مواد و روش ها : پژوهش حاضر مداخله نیمه تجربی و به صورت ممیزی بالینی صورت پذیرفته است. محیط پژوهش بخش اورژانس بیمارستان آموزشی درمانی گلستان شهر اهواز بوده است. در این مطالعه جامعه پژوهش شامل کلیه رویدادهای مرتبط با نحوه ی تریاژ بیمارستانی جهت بیماران مراجعه کننده به اورژانس بودند. نمونه پژوهش شامل تعداد 385 رویداد تریاژ انجام شده در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بودند. پرسشنامه خودساخته تریاژ شامل 4 آیتم جهت بررسی دقت پرستاران در گرفتن شرح حال، علایم حیاتی، تعیین سطح تریاژ و توزیع فراوانی می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی مثل میانگین و انحراف معیار و درصد جداول توزیع فراوانی از آزمون t زوجی با نرم افزار spss ویرایش 23 انجام شده است.نتایج : یافته های قبل و بعد مداخله نشان داد؛ دقت پرستاران در گرفتن شرح حال قبل و بعد از مداخله به ترتیب (1/89 ± 11/26؛ 2/71 ± 12/36)، علائم حیاتی (2/21 ± 15/62 ؛ 3/31± 16/81)، تعیین سطح تریاژ (7/95 ± 23/56؛ 051/0 ± 30)، تعیین سطح تسهیلات مورد نیاز (3/27 ± 9/11؛ 0/072 ± 11/99) و تریاژ کلی بیماران (10/17 ± 56/55؛ 10/9 ± 73/64) معنی دار می باشد (0/001> p). نتیجه گیری : با توجه به یافته های مطالعه حاضر آموزش و همچنین کنترل و نظارت دقیق و بیشتر فرآیند اجرای تریاژ بیمارستانی و اولویت بندی آن موجب دریافت خدمات درمانی بهتر شود. همچنین مراجعینی که می توانند بدون عارضه ناشی از تاخیر، منتظر بمانند از کسانی که نیاز به اقدام فوری دارند تمییز داده شوند و بدین طریق مرگ و آسیب های ناشی از تاخیر در درمان به حداقل می رسد.

نویسندگان

فرزاد تابان

مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیمارهای مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز، ایران

عبدالعلی شریعتی

مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیمارهای مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز، ایران

شهرام برازبردنجانی

مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیمارهای مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز، ایران

محمدحسین حقیقی

گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران