بررسی سطح آشفتگی اخلاقی پرستاران و منشور حقوق بیماران در بیمارستان خاتم النبیا شهرستان شوشتر در سال 1396

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 359

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCSRMED05_149

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : یکی از مهم ترین اصول پرستاری احترام به حقوق انسانی و تکریم شان بیماران است با افزایش آگاهی آحاد جامعه، بیماران نیز بیش از پیش نسبت به رعایت حقوق خود در بیمارستان ها توجه نشان می دهند. آگاهی از منشور حقوق بیمار و فراهم سازی شرایطی برای تامین کنندگان خدمات درمانی جهت رعایت این حقوق امری ضروری می باشد و آشفتگی اخلاقی پرستاران می تواند منجر به ایجاد مشکلات روان شناختی شود.مواد و روش ها : این مطالعه توصیفی مقطعی با هدف بررسی سطح آشفتگی اخلاقی پرستاران و رعایت منشور حقوق بیماران در سال 1396 در بیمارستان خاتم النبیا شوشتر انجام شد. نمونه های پژوهش 82 پرستار به صورت سرشماری و 134 بیمار به صورت سهمیه ای به نسبت تعداد پرستاران شرکت کننده از هر بخش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته منشور حقوق بیمار با انجام روایی پایایی و پرسشنامه استاندارد آشفتگی اخلاقی پرستاران MDS-Rبود جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از آزمون ها ی آماری و SPSS21 استفاده شد.نتایج : بررسی ها نشان داد میانگین نمره آشفتگی اخلاقی پرستاران ( 11±33) بودکه 59 نفر (71%) از پرستاران سطح آشفتگی آن ها متوسط بود این در حالی است که فقط 1 نفر (1%) آشفتگی بالا داشته است. همچنین میانگین نمره منشور حقوق بیماران (18/03±70/02) بدست آمد که 82 نفر (61%) از بیماران سطح رعایت منشور حقوق آن ها متوسط و 19 نفر(14%) پایین بوده است. بین آشفتگی اخلاقی پرستاران و رعایت منشور حقوق بیماران همبستگی مثبت معناداری وجود داشت (P<0/05). نتیجه گیری : با توجه به اینکه سطح منشور حقوق بیماران درسطح متوسط بوده است اجرا و تحقق آن نیازمند فعالیت همه جانبه و منسجم پرسنل بهداشتی – درمانی است همچنین سلامت روان پرستاران از طریق آشفتگی اخلاقی قابل پیش بینی می باشد، به نظر می رسد نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در زمینه انجام مداخلات پیشگیرانه برای پرستاران به همراه دارد.

نویسندگان

هانیه امیری فر

عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، ایران

اکرم همتی پور

کارشناس ارشد کودکان، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر ،ایران

اعظم جهانگیری مهر

کارشناس ارشد آمار ، گروه بهداشت ، دانشکده علوم پزشکی شوشتر ،شوشتر ،ایران