اثر نانوذرات دی اکسیدسیلسیوم و کیتوزان بر برخی پارامترهای رشدی گندم

به منظور بررسی اثر نانوذرات دی اکسیدسیلیسیوم (سیلیس) و کیتوزان بر برخی پارامترهای رشدی گیاه گندم، یکآزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام آزمایش پس ازکاشت بذور، سوسپانسیون نانوذرات سیلیس و کیتوزان آماده شده به خاک و گیاه در سه مرحله ی رشدی (پنجه دهی، طویلشدن ساقه و خوشه دهی) به صورت خاک مصرف و محلول پاشی مصرف گردیدند. نتایج نشان داد که مصرف نانوذرات اثرمعنی داری بر سطح برگ، محتوای آب نسبی برگ، کلروفیل برگ، تعداد پنجه، ارتفاع ساقه و زمان خوشه دهی داشت. محلولپاشی نانوذرات موجب افزایش زمان خوشه دهی نسبت به روش دیگر شد. مصرف غلظت بالای هر دو نانوذرات (60 و 90 پیپی ام) موجب بهبود معنی دار میزان صفات اندازه گیری شده نسبت به عدم مصرف نانوذرات شد. در مجموع باید در مصرفانواع نانوذرات در مقادیر و روش های مختلف توجه کافی مبذول نمود.

کلیدواژه ها:

کلروفیل ، سیلیس ، خوشه دهی ، نانو تکنولوژی ، کیتوزان