مقایسه اختلال بلع در بیماران پارکینسون نوع ترمور و غیر ترمور(رجیدیتی)

پارکینسون یک بیماری پیشرونده عصبی است که در نتیجه تخریب سلولهای دوپامینرژیک، بهویژه در جسم سیاه هسته های قاعده ای به وجود می آید و منجر به سطوح بالای مهاری در منطقه حرکتی مناطق قشر فرونتال میشود که با هسته های قاعده ای در ارتباط هستند. پارکینسون انواع مختلفی دارد که مهمترین آنها نوع ترمور و غیر ترمور(رجیدیتی) است. با توجه به افزایش سن امید به زندگانی، میزان شیوع بیمارهای پیشرونده عصبی از جمله پارکینسون در اکثرکشورهای دنیا افزایش قابل توجه داشته است. یکی از مشکلات عمده بیماران پارکینسون که تاثیر به سزایی در روند کیفیت زندگی آنها می گذارد، اختلال در بلع میباشد.هدف از این پژوهش ، مقایسه اختلال بلع در دو نوع ترمور و غیر ترمور(رجیدیتی) به عنوان شایع ترین انواع پارکینسون بود.روش بررسی:این پژوهش از نوع غیر تجربی و مقطعی-مقایسه ای بود، که در آن شدت اختلال بلع دو گروه از بیماران پارکینسون ترمور وغیر ترمور(رجیدیتی) با هم مقایسه شد. نمونه های مورد مطالعه در این پژوهش 51 بیمار مبتلا به پارکینسون با میانگین سنی ( 61/88 -+SD ) بودند که 31 نفر از آنها از نوع ترمور و 20 نفر غیر ترمور(رجیدیتی) بودند. مهارت بلع آزمودنی ها با استفاده از آزمون North-Western Dysphagia مقایسه شد. از آزمون یومن ویتنی جهت مقایسه نمرات آزمون اختلال بلع در بیماران پارکینسون ترمور و غیرترمور و از کروسکال والیس جهت مقایسه بر اساس شدت بیماری توسط معیار هوهن و یاهر استفاده شد.یافته ها:یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات گروه رجیدیتی در مولفه بلع و خوردن آزمون North-Western Dysphagia به طور معناداری بیشتر از گروه ترمور بود(.(p-value<0/05 از طرف دیگر این مهارت ها در هریک از دو نوع پارکینسون براساس شدت بیماری و در 3 مرحله ی خفیف، متوسط و شدید که توسط معیار هوهن و یار تعیین گردید نیز مورد بررسی قرار گرفتند و مشخص گردید که در نوع ترمور با افزایش شدت بیماری عملکردهای رفتاری- عملکردی، حرکات دهانی و بلع و خوردن کاهش می یابند در مقابل در نوع غیر ترمور تفاوت معناداری در این سه مهارت وجود ندارد به بیان دیگر در تمام شدتهای پارکینسون غیر ترمور با افزایش شدت تفاوتی در عملکرد آنها مشاهده نمیشود.بحث و نتیجه گیری:بر اساس نتایج بدست آمده میتوان این چنین نتیجه گرفت که بیماران پارکینسون با علایم ترمور اختلالات بلع و رفتاری عملکردی کمتری را در مقایسه با بیماران پارکینسون غیرترمور (ریجیدیتی) دارند. بنابراین ارزیابی اختلالات بلع دربیماری پارکینسون نوع غیر ترمور(ریجیدیتی) باید در اولویت قرار گیرد.شاید بهتر باشد به اهمیت ارزیابی اختلال بلع به ویژه در ابتدای بیماری تاکید شود.

کلیدواژه ها:

پارکینسون ، اختلال بلع ، ترمور ، غیرترمور(ریجیدیتی)