بررسی ارتباط شاخص بدآوایی صدا (DSI) با قند خون (FBS) در بیماران دیابت نوع 2

مقدمه: دیابت یک بیماری متابولیکی است که بر سیستمهای عصبی، عضلانی، تنفسی و متعاقبا سیستم آواسازی و حنجره اثرگذار است. مطالعات انجام شده با استفاده از ارزیابیهای ادراکی، نشان دهندهی تغییرات صوتی مانند خشونت صدا، خستگی صوتی و تلاش در آواسازی در این بیماران میباشد. به منظور بررسی دقیقتر اختلالات صوتی، ارزیابیهای اکوستیکی مانند شاخص بدآوایی صدا اهمیت به سزایی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین مقادیر این شاخص با قندخون در بیماران دیابت میباشد.روش بررسی: در این بررسی 60 بیمار با میانگین سنی 47/35 که پس از آزمایشهای هورمونی (قند خون ناشتای بیشتر از mg/dl126 بر اساس آزمایش سه ماه ه و قند خون همراه با 75 گرم گلوکز بالاتر از(200 mg/dl توسط پزشک فوق تخصص به عنوان بیمار مبتلا به دیابت تشخیص داده شدند، توسط آسیب شناس گفتار و صوت با استفاده از نرم افزار praat، تحت آنالیز صوتی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین مقادیر شاخص بدآوایی صدا و قند خون رابطه معنی داری وجود دارد (p<0,05) و این ارتباط با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن محاسبه گردید 0,346 =rنتیجه گیری: دیابت یکی از شایعترین بیماریهای مربوط به سیستم غدد درون ریز است که بالا بودن قندخون ویژگی اصلی آن محسوب میشود. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، به نظر میرسد بالا بودن قند خون باعث ایجاد تغییراتی در مکانیسم حنجره شود. بنابراین انجام مطالعات بیشتر و آگاهی یافتن از تغییرات صوتی بیماران دیابت ضرورت دارد تا با افزایش آگاهی در این زمینه به اتخاذ اقدامات موثر جهت پیشگیری از مشکل در این بیماران کمک شود.

کلیدواژه ها:

دیابت نوع 2 ، اختلال صدا ، قند خون