نحوه مشارکت نیروگاه مجازی به منظور کاهش تلفات درسیستم قدرت

نیروگاه برق مجازی مکمل نیروگاه های برق متمرکز متداول است و این عمل را با ایجاد تامین کنندگان جدید مقیاس کوچک در جهت تشکیل سیستم های ذخیرهسازی اشتراکی انجام میدهد. یک نیروگاه برق مجازی شامل شماری از منابع تولید پراکنده و هرگونه منبع قدرتی که توانایی همکاری با یکدیگر را در یک منطقه محلی دارند، میباشد. پاسخگویی به تقاضای بار مصرف کنندگان با کمترین هزینه ممکن به عنوان هدف غایی نیروگاه مجازی توان شناخته میشود. آنچه حائز اهمیت است، حضور منابع تولید با ماهیت متناوبی و نیز عدم قطعیت تقاضای بار میباشد که چالش هایی را وارد مسئله میکند. به منظور بهره برداری صحیح از این منابع، نیازمند روشها و ابزارهای قدرتمندی هستیم تا عدم قطعیت های موجود را به درستی دربرگیرد که در این مقاله مدل بهره برداری از یک نیروگاه مجازی شامل واحدهای بادی، خورشیدی و سیستم ذخیره ساز به همراه قیود فنی ارائه شده است. بدین ترتیب مسئله بهره برداری از نیروگاه توان مجازی به عنوان مسئله ای با هدف کاهش هزینه بهرهبرداری مطرح شده و بدلیل ماهیت غیرخطی و پیچیده، این مسئله در قالب یک مسئله بهینه سازی موردتوجه قرار گرفته و با استفاده از الگوریتم های هوشمند ژنتیک و یادگیری معلم- دانش آموز مسئله حل شده است. نتایج شبیه سازی نشان از کارآمدی الگوریتم های مذکور در جهت کاهش تلفات شبکه دارند.

کلیدواژه ها:

نیروگاه مجازی ، انرژی های تجدیدپذیر ، بهره برداری بهینه ، عدم قطعیت ، الگوریتم یادگیری معلم- دانش آموز