بررسی حضور مایکوپلاسما گالی سپتیکوم در بافت های نای ریه طیور در آلودگی تجربی به روش PCR

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 863

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_1069

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

مایکوپلاسما گالی سپتیکوم یکی از عواملی است که موجب بیماری مزمن تنفسی (CRD در جوجه سینوزیت عفونی((IS در بوقلمون می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی حضور مایکوپلاسما گالی سپتیکوم به روش PCR در بافت های ریه نای طیور پس از آلودگی تجربی مقایسه آن با روشهای سرولوژیکی کشت می باشد. در این مطالعه 40 قطعه جوجه یک روزه به صورت تصادفی به دو گروه Aو تقسیم شدند. در روز بیست یکم باکتری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم سویهM100 به میزان cfu106 در هر 50میکرولیتربه صورت قطره چشمی به جوجه های گروه تلقیح گردید. جوجه ها در روزهای صفر(قبل از آلودگی)، بیست یک، بیست هشت، سی پنج، چهل دو چهل نه روزگی به روش PCR مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون PCR بر روی نمونه های نای ریه جوجه های مورد آزمایش در زمان های ذکر شده( به استثناء زمان صفر) از نظر آلودگی با این باکتری مثبت بود در حالیکه هیچ یک از جوجه های گروه شاهد (A) که به عنوان کنترل منفی در آزمون PCR در نظر گرفته شدند،آلودگی نشان ندادند. نتایج این مطالعه نشان داد که میتوان با استفاده از روش PCR در مقایسه با سایر روشهای تشخیصی، موارد مثبت آلودگی را حتی در فواصل زمانی که تیتر آنتی بادی بر علیه مایکوپلاسما گالی سپتیکوم هنوز قابل شناسایی نیست، رد یابی نمود.

نویسندگان

ملاحت احمدی

دانشگاه ارومیه دانشکده دامپزشکی گروه میکروبیولوژی

علیرضا طالبی

دانشگاه ارومیه دانشکده دامپزشکی گروه میکروبیولوژی

صبا اصغرزاده سلماسی

دانشگاه ارومیه دانشکده دامپزشکی گروه میکروبیولوژی