تحلیل و بررسی نقش اقلیم و فرهنگ در معماری بومی مالزی

معماری مالزی با توجه به دستاوردهای فرهنگی پویایی که دارد هرگز از ریشه ها و مبانی سنتیش نبریده است و همچون فرهنگ امروز آن ، که مصداقی است از یک فرهنگ ترکیبی سنتی ، همزمان با پذیرش امکانات مدرن ، ضمن حفط ریشه ها ، در ساختاری منسجم ، هویت ملی و سنتی خود را تداوم بخشیده است.با توجه به تنوع نژادی در این سرزمین ریشه های فرهنگی سنتی مالزی پیوندی عمیق با کلیت هستی داشته و در هنر و معماری سنتی به صورت اصولی چون طبیعت گرایی و خلوص که از یک عمق معنایی برخوردار است در معماری معاصر آن تداوم پیدا کرده است.تداوم سنت و فرهنگ مالزی در هنر و معماری آن نتیجه پویایی فرهنگ و بینش وحدت گراست که در ابعاد مختلف آن تجلی یافته است.مطالعه فرهنگ و هنر مالزی و تداوم سنت آن تا دوران مدرن و پس از آن ، نشان دهنده ی پایداری هویت فرهنگی و معماری مالزی است.بد ین منظور هدف از تحقیق حاضر شناخت ریشه های معماری سنتی مالزی و همچنین شناخت تاثیر فرهنگ و اقلیم بر معماری بومی این کشور و تداوم آن در معماری مدرن است تا بتوان از الگو های مستخرج شده در این تحقیق ، در سایر سرزمین های مشابه استفاده کرد.لازمه جستجو در زمینه هویت معماری مالزی بررسی اصول احیاء معماری بومی ،سمبول های اسلامی و طراحی گرمسیری می باشد.در این راستا این سوال مطرح می شود که معماری بومی مالزی متاثر از چه ویژگی هایی می باشد فرضیه ای که رد مورد این سوال می توان مطرح کرد اینست که اقلیم و فرهنگ نقش اساسی را شکل گیری معماری کشور مالزی داشته اند.بنابراین در این مقاله به بررسی معماری سنتی این کشور و عوامل تاثیر گذار در شکل گیری آن می پردازیم.این تحقیق دارای ماهیت تاریخی بوده و روش تحقیق مورد استفاده،روش تحقیق تاریخی - تفسیری می باشد.نتایج بیانگر آن است که معماری بومی مالزی با توجه به قرار گیری در منطقه استوایی و وجود فرهنگ های مختلف در این کشور،تار حد زیادی از این متغییرها تاثیر پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

فرهنگ مالزی ، اقلیم مالزی ، معماری مالزی ، معماری بومی