کشاورزی قراردادی مبتنی بر زنجیره ارزش محصولات کشاورزی؛ رویکردی اجتناب ناپذیر در ساماندهی تولید و بازار

[توضیح سیویلیکا: فایل مقاله دارای مشکل است]
کشاورزی قراردادی الگویی است که می تواند بر بسیاری از نارسایی های زنجیره ارزش محصولات کشاورزی فائق آید. شرایطخاص کشور نشان میدهد این الگو می تواند به عنوان گزینه ای اصلی برای تقویت پیوند کشاورزان و صنایع وابسته قرار گیرد. درمطالعه حاضر، از روش کتابخانه ای و میدانی (براساس پرسشنامه تکمیلی توسط کارشناسان خبره و متخصص ۳۲ سازمان جهادکشاورزی استان ها در سال ۱۳۹۸) استفاده شده است. بررسی ها نشان میدهد مشکلات بخش کشاورزی در زنجیره ارزشمحصولات کشاورزی، عمدتا عدم هماهنگی و پیوند نامناسب بین بخش های مختلف زنجیره، عدم دسترسی کشاورزان به ویژهکشاورزان خرده پا به بازار، ناپایداری اشتغال و درآمد، تامین نهاده های کشاورزی، بالا بودن هزینه های مبادله و قیمت تمام شدهمحصول تولیدی، عدم ثبات قیمت ها، عدم تامین نقدینگی سرمایه درگردش، عدم دسترسی و شناسایی بازارهای هدف می باشد.لذا کشاورزی قراردادی مدلی است که بازیگران زنجیره ارزش محصولات کشاورزی را در زنجیره پیوند و در جریان این ارتباطاتدر امتداد زنجیره ارزش برای پاسخگویی به بازار، به عنوان یک ابزار اعتمادساز در روابط تجاری با صنایع به سمت موفقیت سوقخواهد داد که نهایتا منجر به کاهش ریسک و ایجاد کسب وکار باهدف توسعه بخش کشاورزی می شود. با توجه به اجتنابناپذیری استفاده از این روش در تکمیل زنجیره ارزش و نظر به نتایج حاصل از این مطالعه در استان های مختلف، امکان سنجیایجاد یک مرکز یا یک دفتر جهت پایش تولید قراردادی در وزارت جهادبخش کشاورزی پیشنهاد می گردد، تا بتوان هم دربرنامه ریزی تولید و هم در بازاریابی محصولات کشاورزی و نهایتا در طراحی دامنه حمایت از این موضوع در آینده، حداکثربهره برداری را با کمترین خطا به دست آورد.

کلیدواژه ها:

کشاورزی قراردادی ، زنجیره ارزش ، کاهش ریسک ، بازار ، نوسانات قیمت