مدیریت و پهنه بندی خشکسالی با استفاده از شاخص های SPI و RDI (مطالعه ی موردی: حوضه آبریز قزل اوزن)

خشکسالی یکی از پدیده های آب و هوایی است که در همه شرایط اقلیمی و در بسیاری از نقاط کره زمین به وقوع می پیوندد. پدیده ای آرام و خزنده است که با کمبود رطوبت مستمر ایجاد می شود. هدف از این تحقیق تعیین شدت، مدت و گستره خشکسالی در حوضه آبریز قزل و شناخت مدیریت خشکسالی و در نتیجه ارایه راهکارهایی برای مقابله با خشکسالی، به گونه ای که میزان خسارات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ناشی از آن کاهش یابد . به همین منظور دو شاخص مهم و پرکاربرد SPI و RDI با استفاده از آمار 16 ایستگاه سینوپتیک و باران سنجی با طول دوره آماری متناوب در مقیاس زمانی ماهانه تعیین شد. نتایج بررسی شاخص های SPI و RDI 12 ماهه نشان داد، در طول دوره حدود 30 ساله وضعیت اقلیمی ایستگاه ها از محدوده نرمال و مرطوب به سمت خشکسالی سوق پیدا نموده است. نقشه های پهنه بندی مربوط به شاخص های خشکسالی برای منطقه مورد مطالعه توسط نرم افزار GIS Arc تهیه شد. بررسی نقشه های پهنه بندی بدست آمده نشان داد، ایستگاه های مورد مطالعه در سال 2013 به سمت بیشترین شدت خشکسالی روی آورده اند و این وضعیت تقریبا در بیشتر نقاط حوضه آبریز قزل اوزن قابل شهود می باشد.

کلیدواژه ها:

بارش استاندارد ، پهنه بندی خشکسالی ، حوضه قزل اوزن ، شاخص احیایی ، مدیریت خشکسالی