توسعه یک مدل شبیه سازی بهینه سازی برای بهسازی و تقویت سامانه جمع آوری سیلاب شهری

رشد و توسعه شهری و اثراتی که بر هیدرولوژی حوضه های شهری دارد باعث شده است که مدیریت رواناب های شهری به یکی از دغدغه های مسیولین در حوزه های مختلف شهری تبدیل گردد. کمبود و نقص آمار، ماهیت تصادفی و پویای فرآیندهای هیدرولوژیکی و از طرفی عدم استفاده از روش های پیشرفته ی مهندسی موجب بروز عدم کارایی و عملکرد سامانه های جمع آوری سیلاب شهری در شرایط موجود و در نتیجه عدم بهینگی طراحی ها شده است. هدف اصلی این مقاله، توسعه یک مدل تلفیقی بهینه سازی و شبیه سازی (شامل مدل های هیدرولیکی و هیدرولوژیکی) به منظور ارایه ی طرح های بهینه ی به سازی شبکه جمع آوری سیلاب شهری است برای این منظور مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS برای مدل سازی بارش رواناب و مدل هیدرولیکی SWMM برای روندیابی سیلاب در کانال ها و مسیل ها استفاده گردید با تلفیق مدل SWMM و الگوریتم فراکاوشی چند هدفه NSDE ، ابعاد بهینه سیل برگردان و سازه های متقاطع آن، جهت حداقل سازی هزینه ها و فرار آب از شبکه محاسبه و تعیین گردید. تحقیق حاضر بر روی حوضه آبریز شهری غرب تهران تا انتهای سیل برگردان غرب انجام گرفته است. مقایسه نتایج این پژوهش با طرح بهسازی شرکت مهندسین مشاور مهاب قدس حاکی از برتری طرح های بهینه نسبت به طرح مشاور دارد طرح (های) بهینه قادر هستند تا 14.2 درصد هزینه های بهسازی و تا 37.2 درصد میزان فرار آب از شبکه را نسبت به طرح پیشنهادی مشاور کاهش دهند.

کلیدواژه ها:

سیلاب شهری ، رویکرد ریسک ، شبیه سازی ، بهینه سازی ، SWMM