مدیریت و ارزیابی ریسک زیست محیطی کشاورزی کشت و صنعت نیشکری

شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی از صنایع عظیم در سطح استان خوزستان می باشد که آثار مثبت زیادی همچون درآمدزایی،اشتغال زایی،تبدیل زمین های بایر به زمین های کشاورزی قابل استفاده ، افزایش تولیدات کشاورزی استان و...را به همراه داشته است ، اما مانند سایر واحد های تولیدی دارای اثرات زیست محیطی نیز می باشد . تحقیق پیش رو در سال 1395در کشت و صنعت میرزا کوچک خان واقع در جنوب غربی اهواز ، با هدف شناسایی جنبه های زیست محیطی و ارایه راهکارهایی در جهت تقلیل یا حذف اثرات زیست محیطی با استفاده از روش تجزیه وتحلیل حالات شکست و اثرات آن بر محیط زیست (EFMEA ) صورت گرفت، این روش، روشی است کیفی که به موقع و به بهترین شیوه ممکن در فرآیند توسعه ی تولید به کار میرود و هدف آن شناسایی و اولویت بندی جنبه های زیست محیطی است. در این مقاله حوزه کشاورزی شرکت مورد ارزیابی قرار گرفته است. در مجموع برای بخش کشاورزی و تولید نیشکر 88 ریسک محیط زیستی شناسایی شد پس از محاسبه RPN اولیه و پیشنهاد اقدامات اصلاحی مجددا RPN ثانویه محاسبه شد که در نتیجه آن، از تعداد 88 ریسک شناسایی شده، 11.36% جنبه های زیست محیطی در سطح اولویت ریسک پایین، 69.32% در سطح اولویت ریسک متوسط و 19.32% در سطح اولویت ریسک بالا قرار گرفته اند ، بالاترین عدد RPN؛ 80 و پایین ترین عدد RPN؛ 2 بدست آمد ، با این توضیح که سوزاندن مزارع نیشکر جهت برداشت محصول و مصرف بالای منابع آبی و پساب حاصل از آن بیشترین عدد ریسک را به خود اختصاص دادند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، ارزیابی ریسک ، روش (EFMEA ) ، سوزاندن نیشکر