بررسی تجربیات بین المللی سازگاری با کم آبی وبکارگیری این تجربیات در مدیریت ریسک خشکسالی در مشهد به روشهایAHP وTOPSIS

با توجه به کم آب بودن کشور ایران و تکرار خشکسالی، در درجه اول بایدتفکر مدیریت بحران از کشور برچیده و مدیریت ریسک جایگزین آن شود. مطالعه حاضر بر اساس تحلیل سلسله مراتبی و الگوریتم تاپسیس در شهر مشهد واقع در استان خراسان رضوی در شرق ایران انجام شده است. با پایین رفتن سطح آب های زیرزمینی و بالارفتن میزان نمک آب های موجود و آلودگی روز افزون آنها، مساله آب به یکی از چالش های جدی و خطرناک منطقه تبدیل شده است. بدین منظور بایستی متدولوژی متفاوتی در مطالعه منابع آبی به کار برده شود. از نظر اقلیم شناسی تمامی مناطق اقلیمی دنیا در معرض خطر وقوع خشکسالی و در نتیجه خشکسالی کشاورزی می باشند. در این میان داشتن برنامه سازگاری، تسکین و جبران خسارات از اهمیت ویژه ای در امورکشاورزی پایدار برخوردار می باشد که داشتن این برنامه از خسارات اقتصادی و اجتماعی شدید بعدی در حد زیادی می کاهد. داشتن این برنامه ها و اجرای آن به عنوان مدیریت ریسک خشکسالی شناخته می شوند. در این تحقیق، تجربیات و راهکارهای عملی سایر کشورها به خصوص کشورهای پیشرفته برای مقابله با کمبود آب و پیامدهای ناشی از خشکسالی بررسی و راهکارهای مدیریت ریسک خشکسالی و کاهش پیامدهای آن در شهر مشهد ارایه شده است. با توجه به نتایج تحلیل سلسله مراتبی و الگوریتم تاپسیس، کلیه راهکارهای مدیریت ریسک خشکسالی ارایه شده در کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت، اجرای راهکارهای مذکور به ترتیب اولویت به راهکارهای زراعی ، فنی آبیاری ، اجتماعی و فرهنگی ، قانونی و نهادی اختصاص داده می شود.

کلیدواژه ها:

مشهد ، خشکسالی ، مدیریت ریسک ، مدیریت بحران ، AHP وtopsis