پیش بینی سلامت روان و سازگاری روانشناختی بر اساس رضایت زناشویی در زنان مبتلا به ناباروری

هدف: هدف از انجام تحقیق حاضر پیش بینی سلامت روان و سازگاری روانشناختی بر اساس رضایت زناشویی در زنان مبتلا به ناباروری بود. روش تحقیق: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه مورد بررسی در این مطالعه را کلیه زنان مبتلا به ناباروری که به مرکز ناباروری بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران در سال 1394 مراجعه کرده بودند را تشکیل دادند. بدین منظور تعداد 80 زن مبتلا به ناباروری براساس فرمول انتخاب حجم نمونه در تحقیقات همبستگی به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز ناباروری امام خمینی (ره) انتخاب شدند و در این تحقیق شرکت کردند. برای جمع آور اطلاعات از پرسشنامه های سلامت روان کلدبرگ و هیلر(1979)، سازگاری روانشناختی بل (1961) و رضایت زناشویی انریچ (1999) استفاده شده است. داده های جمع آوری شده بوسیله ی پرسشنامه، توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 و با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته های تحقیق: نتایج به دست آمده نشان داد که بین سلامت روان با رضایت زناشویی در زنان مبتلا به ناباروری رابطه منفی و معنی دار وجود دارد(0/001> P). بین سازگاری روانشناختی با رضایت زناشویی در زنان مبتلا به ناباروری رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد(0/001> P). همچنین رضایت زناشویی می تواند واریانس سلامت روان و سازگاری روانشناختی زنان نابارور را پیش بینی کند(0/005> P). نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری کرد که سلامت روان و سازگاری روانشناختی با رضایت زناشویی رابطه داشته و سلامت روان و سازگاری روانشناختی می تواند بر اساس رضایت زناشویی پیش بینی شود.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، سازگاری روانشناختی ، رضایت زناشویی ، ناباروری