بازشناسی هویت معماری اسلامی ایران در منظر شهری پایدار

پس از مدرنیته و تسلط تمدن غرب بر فرهنگ کهن ایران دوران جدیدی آغاز شد که به اعتقاد داریوش شایگان دوره افسون زدایی جدید وضرورت خودشناسی و بازشناسایی هویت از دست رفته ایرانی که معلول نفوذ غرب در تمام عرصه های زندگی انسان ایرانی بود، می باشد. دورانی که ایران در سایه تجدد از خود سنتی خویش فاصله گرفته و هب مدرنیته ای روی اورد که از ان وی نبود و در نتیجه دچار از خود بیگانگی و هویتی چهل تکه گردید زیرا که در برزخی میان سنت و مدرنیته گیر افتاده بود. از این رو در این مقاله تلاش برآنست تا برمبنای مطالعات نظری صورت گرفته و ارائه تعاریف مربوط به توضیح اهمیت موضوع پرداخته و با توجه به آن، فضای شهری ای با تاکید بر بازشناسایی و معرفی هویت معماری ایرانی و سبک های دوره های مختلف رشد آن تا رسیدن به دوره معاصر معماری ، با تکیه بر ایجاد منظر پایدار و استفاده از اصول پایداری تعریف نماییم.

کلیدواژه ها:

معماری ایران ، منظر شهری ، توسعه پایدار ، منظر پایدار