نقش روانشناسی محیطی در کاهش مشکلات آپارتمان نشینی(مطالعه موردی مجتمع سعیدیه و امام رضا در همدان ایران)

پس از آن که به دلیل کمبود زمین در شهرها فضای مسکونی انسان ها از زمین جداشد و در ارتفاع استقرار یافت، شکل کمبود زمین حل گردید، اما انسان را از طبیعت و زمین جدا کرد همین امر باعث ایجاد مشکلاتی همچون گسیختگی روابط اجتماعی خانواده ها و تضعیف سنت ها ومشکلات روحی وروانی افراد ساکن در این مجتمع های مسکونی گردید. و در این بین جهت کاهش این مشکلات پژوهش های بندرت در جنبه های روانشناسی محیطیف در موقعیت های علمی با شرایط کالبدی-معماری پرداخته شده بنابراین هدف این است که با کمک روانشناسی محیط بتوانیم در کاهش این مشکلات قدمی برداریم. بدین منظور بابهره گیری از استنادات و تکیه بر نظرات 130نفر از ساکنین مجتمع های سعیدیه و امام رضا(ع) شهر همدان، پرسشنامه ای تدوین و اطلاعات لازم استخراج گردید. یافته ها نشان می دهد که مهمترین مسائل و مشکلات آپارتمان نشینی که تاثیر منفی بر روح و روان ساکنین می گذارد: کمبود فضای سکونت، دلتنگی و احساس تنهایی ، شلوغی و عدم آرامش و در مقابل عدم وجود امنیت، نامناسب بودن محل قرار گرفتن در شهر و تاثیر منفی بر روابط اعضاء خانواده از اهمیت کمتری برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیطی ، زندگی آپارتمان ، روح وروان ، استان همدان