تحلیل برمیزان خوانایی فضا در ایستگاههای زیر سطحی قطار شهری مشهد(نمونه موردی ایستگاه شریعتی)

خوانایی یکی از ویژگی های مهم فضاهای شهری است که باعث ایجاد هویت و تصویر ذهنی از فضا می شود، به شهرنشینان کمک می کند تا خود را در فضا باز یافته و در آن احساس ایمنی کرده و بتوانند کالبد خود را در آن هدایت کنند. در یک جمله خوانایی کیفیتی است که موجبات قابل درک شدن یک مکان را فراهم می آورد. ایستگاه های زیر سطحی قطار شهری یا مترو بخشی از فضای شهری هستند که اگر کیفیت بصری آنهامطلوب نباشد و خوانا نباشند برای ناظرین ذخیره اطلاعات در ذهن بخوبی صورت نمی گیردوبهره گیری از آن اطلاعا جهت بازشناسی محیط و ایجاد تصویر درست و کامل مشکل خواهد بود و در این صورت این فضاها برای عابران و بازدیدکنندگان سردرگم و ناخوانا خواهند بود. در این مقاله سعی شده ضمن تحلیل و بررسی خوانایی ایستگاه ها راهکارهایی جهت بهبود کیفیت بصری و افزایش این کیفیت ارائه دهد. لازم به ذکر است در این نگارش از منابع علمی و دستاوردهای بررسی های مشابه استفاده و روش تحلیلی-توصیفی برگزیده شده است.

کلیدواژه ها:

تصویر ذهنی ، خوانایی فضاهای شهری ، قطار شهری ، ایستگاه شریعتی مشهد