ارزیابی روش های هارگریوز سامانی و جنسن هیز اصلاح شده در برآورد مقادیر تبخیر و تعرق پتانسیل در مقایسه با روش فائو - پنمن - مونتیث در دو استان خوزستان و هرمزگان

در این تحقیق مقادیر تبخیر و تعرق گیاه مرجع (ET0) برآورد شده به روش های جنسن هیز اصلاح شده و هارگریوز سامانی، با مقادیر برآورد شده بهروش استاندارد فائو پنمن مونتیث، برای تعدادی از ایستگاه های هواشناسی دشت های مختلف دو استان خوزستان و هرمزگان مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که د راغلب ایستگاه های هواشناسی این دو استان، مقادیر تبخیر و تعرق براورد شده به روش فائو پنمن مونتیث کمتر از دو روش دیگر است، اما در مناطق ساحلی براورد روش فائو پنمن مونتیث بیش از دو روش دیگر بود. تبخیر و تعرق براورد شده به روش هارگریوز نسبت به پنمن در خوزستان از مقدارمساوی در ایستگاه رامهرمز تا 1/8 برابر در ایستگاه صفی آباد دزفول و از 0/87 در ایستگاه قشم تا 1//27 برابر در ایستگاه حاجی اباد استان هرمزگان متفاوت است. تبخیر و تعرق برآورد شده به روش جنسن نسبت به پنمن در خوزستان از 0/8 در ایستگاه آبادان تا ¼ برابر در ایستگاه صفی آباد دزفول و در استان هرمزگان از 0/62 در جاسک تا 1/15 برابر در میناب متغیر بود. نتایج رگرسیون خطی بین مقادیر تبخیر و تعرق برآورد شده به روش پنمن با دو روش دیگر نشان داد که همبستگی بین روش جنسن هیز اصلاح شده و فائوپنمن مونتیث بهتر از همبستگی بین دو روش هاریگوز سامانی و فائو پنمن مونتیث است.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق پتانسیل ، فائو پنمن مونتیث ، هارکریوز سامانی ، جنسن هیز اصلاح شده