تعیین مناسب ترین روش برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع در مقایسه با روش های تجربی برای منطقه همدان

به منظور برنامه ریزی و مدیریت صحیح و اتخاذ تصمی های مناسب در هر مقطع از زمان نسبت به مسائل و مشکلات پیچیده آب، اولین و مهمترین قدم تعیین نیاز ابی گیاه است. در این تحقیق به منظور تعیین نیاز ابی گیاه مرجع از یک دستگاه لایسیمتر زهکش دار استفاده شد. میانگین ماهانه تبخیر و تعرق چمن از اردیبهشت لغایت آبان ماه طی 5 سال اجرای آزمایش به ترتیب 4/8، 6/4، 6/9، 7/4، 5/8، 4/3، 2/4 بود. گروه های مختلفی از روابط تجربی برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع چمن مورد آزمون قرار گرفتند. روش ها شامل روش های ترکیبی، دمایی، تشعشعی، تشت تبخیر و رطوبتی بودند. مناسب ترین روش تعیین تبخیر و تعرق پتانسیل چمن برای منطقه همدان از بین چهارده روش تجربی و تئوری به ترتیب روش بلانی کریدل، ترک بودند. روش های تشت تبخیر و پنمن فائو در سطحی برابر و روش های تشعشع و پنمن نیز در سطحی مساوی به ترتیب اولویت های بعدی براوردهای مناسب بودند.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق ، نیاز آبی ، لایسیمتر ، همدان