ارزیابی روش های مختلف تخمین تبخیر - تعرق بالقوه سطوح گیاهی مرجع به کمک داده های اندازه گیری شده با لایسیمتر وزنی

در مقیاس جهانی حدود 57 درصد از ابی که روی خشکی ها به صورت نزولات جوی فرو می ریزد، مستقیما تبخیر می شود. در آب و هوای خشک و نیمه خشک قسمت اعظم بارندگی های سالانه بلافاصله پس از بارش توسط تبخیر یا تعرق مجددا وارد اتمسفر می شود. لذا عملیات مدیریتی برای حفاظت خاک آب به خاطر کمبود باران، تبخیر – تعرق بالا و تخلیه سریع آب های زیر زمینی برای استفاده بهینه از آب، ضروری میباشد. در این تحقیق تبخیر – تعرق روزانه و ماهانه با استفاده از معادلات پنمن – فائو ، پنمن – مانتیث ، تابش فائو، هارگریوز سامانی وتشت تبخیر تخمین زده شد و نتایج تبخیر – تعرق تخمین زده شده توسط این معادلات با تبخیر – تعرق اندازه گیری شده توسط لایسیمتر وزنی در منطقه کوشکک در طی 1385- 1384 مقایسه گردید. معادله تابش تابش فائو از دقت بیشتری نسبت به سایر معادلات در تخمین مقدار تبخیر – تعرق روزانه و ماهانه برخوردار بوده و معادله تشت تبخیر از دقت کمی نسبت به سایر معادلات برخوردار است. در رتبه بندی معادلات معادله هارگریوز – سامانی در رتبه دوم، معادله پنمن – مانتیث در رتبه سوم و معادله پنمن – فائو در رتبه چهارم قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

تبخیر - تعرق ، روزانه ، تبخیر - تعرق ماهانه ، پنمن - مانتیث ، پنمن فائو ، هارگریوز - سامانی ، تابش فائو و تشت تبخیر